Κυριακή 25 Μαρτίου 2007

Design & demek....

Less is more..... FUCK NO......

Μα τι λύσσα είναι αυτή πια, γιατί πρέπει τα πάντα να θυσιάζονται στο βωμό του μινιμαλιστικού ιταλικού design στο σπίτι; Όταν μια καρέκλα χάνει την λειτουργικότητα της, άλλα αποτελεί την επιτομή του design τότε κρέμα την στο τοίχο. Ο Donald Judd (minimalist sculptor) έχει πει: Furniture and architecture can only be approached as such. Art cannot be imposed upon then. If their nature is SERIOUSLY considered the art will occur. Δεν κατηγορω την σχεδιατηκή βιομηχανία των Ιταλών, ούτε προτιμώ την κακογουστια απο ενα design-ατο χώρο εργασίας ή σπιτιού, αλλά θέλω την ζεστασιά, και το χρώμα, να είμαι άνετα. Πόσα και demek επιτιδευμένα σπίτια με σκουρόχρωμα επιπλα και λευκούς καναπέδες θα δω ΘΕΕ μου; Λίγο χρώμα, λίγο χαρακτήρα, θέλω να βλέπω τον ιδιοκτήτη στους τοίχους, στα επιπλα, στο μπανιο, στα χαλιά, στην κουζίνα, θέλω ενα σπίτι να έχει χαρακτήρα.


You dont save your soul

Just painting everything in white.

-Ettore Sottsass-

Τρίτη 13 Μαρτίου 2007

Life is a fucking weirdo.....


Οσο ζουμε θα βιώνουμε εκπλήξεις και αλλαγές σημαντικές στην ζωή μας. Ποτε δεν ξέρεις τι θα σου προκύψει, ποτε και με ποιόν. Ποτε μην λες οτι έχεις βάλει την ζωή σου σε ισσοροπία, σε μια σειρά. Και γω έτσι νόμιζα, αλλα κατάλαβα οτι αυτές οι εκπλήξεις κατα γενικό κανόνα μονό καλό σου κάνουν, γεμίζεις εμπειρίες. ΄Το να είσαι ανοιχτός στις προκλήσεις είναι το φυσιολογικό, να είσαι δεκτικός στις εκπλήξεις. Η ζωή μας δεν είναι εξαρτημα να την εχουμε σε γραμμη παραγωγής. Live free....
PS Αφιερωμενο σε μια φίλη και σε ενα φίλο που μου εδωσαν να το καταλάβω.......
PS# Δε ξερω αν βγαίνει νοημα, ειναι απο καρδιας το κείμενο δεν το επεξεργαστηκα στο παλιοκεφάλι μου. Οπότε αν δεν βγαίνει νοημα καταλάβατε όλοι ποσο fucked up ειμαι....χεχε

Τετάρτη 7 Μαρτίου 2007

Soundtracks


Η μουσική σε πολλούς αποτελεί αναπόσπαστο κομάτι της ζωής τους, πολλες φορές σε σημείο να ντύνουν καταστάσεις μουσίκα δίνοντας χρώμα στην ζωή μας. Είσαι στο αυτοκίνητο ακούς RadioHead-Creap και θυμάσε το προφυλακτηρα του μπροστα που γάμησες τραγουδωντας μαζι με τους υπόλοιπους 5 μέσα σε ενα αυτοκινητάκι. Ακούς Ξυλινα Σπαθια-Στο βράχο και θυμάσαι την 1η χυλόπιτα που πόνεσαι. Αφήστε την μουσική να δώσει χρώμα και πανέμορφες μελωδίες στην ζωή σας, θα σας βοηθάει να μην ξεχνάτε ποτε οτι πέρασε.