Φίλο το xipaki ή απονεύρωση χωρίς αναισθησία;

Ώρες, ώρες οι φίλοι μου με συγκρίνουν με διάφορες καταστάσεις που προκαλούν απίστευτο πόνο. Μου έχουν πει πολλές φορές οτι είμαι πιο εκνευριστικός απο κομπρεσέρ έξω απο το παράθυρο τους, οτι είμαι πιο ενοχλητικός απο τις μύγες τον 'Αυγουστο, μια φορά κάποιος τόλμησε να μου πει οτι απο το να με έχει φίλο προτιμά να του ξεριζώσουν τα νύχια.




Δε μπορώ να καταλάβω γιατί......

Δείτε την παρακάτω συνομιλία που είχα με εναν καλό μου φίλο σήμερα μέσω sms.





9:30 Στέλνω sms: Γειά σου μωρό; Τι κάνεις Τζουτζουκο; Καλημέρα.





10:31 Ξαναστέλνω sms: Ακόμα κοιμάσε καυλιάρη; τσκ τσκ





10:56 Πέρνω τηλέφωνο στο κινητό, δεν το σηκώνει.





11:11 Πέρνω τηλέφωνο στο σταθερό δεν το σηκώνει.





11:45 Ξαναπέρνω στο κινητό.





12:26 Τα πέρνω κρανίο πετάει μια φλέβα στο κούτελο και στέλνω sms: Είσαι μια ξυνή κακιά αδερφή.





12:45 Δεν θα το άφηνα έτσι ξαναστελνω sms: Με αποφεύγεις συστηματικά. Θα ουρλιάξω. Θα σε ξεμαλιάσω. Με ποια σκύλα με απατάς;





12:56 Ξαναπέρνω τηλέφωνο στο κινητό και το έχει κλειστό.





13:29 Ιφ ιτ ιζ ποσιμπλ, του ξαναστέλνω sms: Ο συνδρομητής που κάλεσα δεν είναι διαθέσιμος λέει. Της απαντάω "Μωρή ξέρεις ποιος είμαι εγώ;" Β. η σχέση μας περνάει κρίση, και γω το ίδιο.





14:21 Ξανα-μανα-στέλνω sms: Δε το περίμενα απο σένα να με βγάλεις έτσι απο την ζωή σου. Λυπάμε. Καλά έκανα και δεν σου έκατσα, ΚΥΡΙΟΣ γεννήθηκα ΚΥΡΙΟΣ θα πεθάνω. Να ξέρεις οτι σε αγαπησα όσο καμία άλλη φιλενάδα μου.





14:23 Απαντάει: Αμάν πια! Σε λίγο θα αρχίσεις να με δέρνεις κιόλας. Κοιμόμουνο! Τι κάνεις;





14:25 Ξαλαφρωμένος στέλνω: Αχχχ Β. μου καλά είμαι, θα παμε καμια βόλτα το βράδυ;





14:26 Με πέρνει τηλέφωνο και δεν απαντάω.





14:27 Μου στέλνει μηνυμα: Αμ τώρα δεν απαντάς. Ντιγκινταγκα! Ξυνή. Μαλάκοοοοοοοοοο





Am I the sweetest person in the world, or not??

Τώρα ήρθαν τα Χυστούγεννα πρόβατο.

Ναι λοιπόν, μέσω αυτού του ταπείνου πλήν άτιμου μπλογκ, ανακοινώνω επίσημα την έναρξη των φετινών Χυστουγένων.

Σήμερα στις 7:42 και 45 δευτερόλεπτα το απόγευμα, καθώς οδηγούσα στη Λένορμαν πηγαίνοντας να συναντήσω το μαυρόγατο, άκουσα στο ράδιο το εναρκτήριο λάκτισμα των Χυστουγένων.

Άκουσα ξαφνικά μια μελωδία που με μετέφερε στο σούπερ μαρκετ της γειτονιάς μου, και αναρωτήθηκα "Τι στο διάλο παίζει ο best γαμώ το κερατό μου;" Μετά άκουσα το πρώτο σολ σε συνδιασμό με τα κουδουνάκια των ταράνδων, και ναι κατάλαβα οτι ο Γιώργος, ο Γιωργάκης για μια ακόμα φορά μου ψιθύριζε "Merry Xmass".

Γέμισα μέσα μου Χυστούγεννα σταμάτησα το αυτοκίνητο, κατέβηκα και άρχισα να τραγουδάω στη μέση της Λενορμαν με όλη μου την δύναμη το τραγούδι που όλοι αγαπάμε να μισούμε. Μέχρι που ένας ταρίφας μου φώναξε σηκώνοντας το μεσαίο δάχτυλο του "Βγές απ τον δρόμο ρε καθυστερημένο, στο διαλό παλιόπουστα".

Εγώ δεν πτοήθηκα έπιασα τον Πακιστανο στα φανάρια και αρχίσαμε μαζί ένα άλλο τραγούδι που μας αγγίζει κάθε Χριστουγεννα.

Μέρυ κρίστμας έβεριγουάν........

Out the closet....

Πήρα την απόφαση να μιλήσω για κάτι που με απασχολεί εδώ και πολλά χρόνια.

Το κρύβω πολύ καλά η αλήθεια είναι, έχω αναπτύξει όλα αυτά τα χρόνια έναν απίστευτο αμυντικό μηχανισμό. Ότι σχετικό με αυτή την ιδιαιτερότητα μου το αποδοκίμαζα και το μπλοκάριζα απο την καθημερινότητα μου. Δεν ήθελα, και να σας πω την αλήθεια ούτε και τώρα θέλω να το παραδεχτώ. Δεν έχω άλλη επιλογή όμως αυτός είμαι, αυτό μου αρέσει.

Το να κρύβομαι δε μπορεί να βοηθήσει σε κάτι, θέλω να βγω έξω και να γνωρίσω και άλλους ανθρώπους με το ίδιο μυστικό. Θέλω να το πω σε όλους τους φίλους μου, θα είναι δύσκολο για αυτούς, αλλά δεν έχουν άλλη επιλογή απο το να το δεχτούν. Πρέπει να το δεχτούν αν με αγαπάνε.

Θα σπάσω αυτο τον τοίχο της ντροπής, και θα αφήσω τον πραγματικό μου εαυτό να γεμίσει αυτο το μπλογκ.

Να σας πω την αλήθεια είχα αποφασίσει να μην το μοιραστώ ποτέ με κανέναν, αλλα πραγματικά κουράστηκα να το παίζω κάποιος άλλος. Θα αφήσω την μουσική να τα πει για μένα.











Τόσα χρόνια ντρεπόμουν, το έπαιζα κουλτούρα με cd raining pleasures covering Hadjidakis, the knife, cure.

Oσο και να ντρέπομαι, θα βγω και θα το φωνάξω.

ΑΚΟΥΩ POP ΜΟΥΣΙΚΗ

Όλοι οι φίλοι μου με κράζουν αλλα ναι ρε γμτ δεν θα κρυφτώ άλλο ακούω ΠΟΠ οι new kids on the block ήταν το αγαπημένο μου συγκρότημα, καταβάθος αγαπώ την Britney, χορευω τρελά όταν ακούω J.Lo.

Πολλοι απο σας θα χάσατε πάσα ιδέα για μένα και τα γούστα μου στην μουσική. Αλλά έπρεπε να βγω απο την ντουλάπα. Δεν θα κρύβομαι άλλο, δεν θα κουνάω κουνάω το πόδι κρυφά όταν ακούω Britney αλλά θα χορεύω σαν τρελός όταν ακούω τις Spice Girls να τα σπάνε.

Ουφ νιώθω πολύ καλύτερα.

my sweetest lullaby

Της χρωστάω πολλά, με έχει νανουρίσει άπειρες φορές. Με έχει βοηθήσει να κλάψω στιγμές που το χρειαζόμουν αλλά δεν μου έβγαινε. Οταν το πρωτοάκουσα ήμουν τόσο μικρός που δεν καταλάβαινα τί μου έλεγε, αλλα σίγουρα μου γαργάλαγε κάτι στην καρδιά.

Η μελωδία αυτου του τραγουδιού της με άφηνε απαλά να αποκοιμηθώ, και να νιώθω μια ζεστασιά και μια θαλπωρή λες και ήμουν χωμένος στην αγκαλιά της μάνας μου. Ήθελα να καταλάβω ήμουν δεν ήμουν 8 αλλά δεν μπορούσα. Είχα μάθει μόνο και σιγοτραγούδαγα "little fish, big fish swimming in the water" χωρίς και πάλι να καταλαβαίνω.

Κάθε βράδυ με νανούριζε η γλυκειά αυτή μελωδία, μεχρι που το κασσετοφωνάκι μου έφαγε την κασσέτα, δεν εχω ξανακλάψει τόσο πολύ στην ζωή μου. Ήμουν απαρηγόρητος, ένιωθα σαν να είχα χάσει τον πιο κοντινο μου άνθρωπο, και δεν ήξερα που να τον βρώ. Δεν είχα στοιχεία, ούτε τιτλο, ούτε τραγουδίστρια. Για μέρες δεν μπορούσα να κοιμηθώ, δεν είχα την γλυκειά της φωνή να με παρασέρνει στο γαλήνιο ποτάμι που κολυμπάνε τα ψάρια που κοιμήσαν την κόρη της.

Μπορεί να μην είναι απο τις αγαπημένες μου ερμηνευτριες αλλά έχει μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου, έμαθα Αγγλικά, έμαθα την ιστορία του τραγουδιού και έκλαψα ακόμα περισσότερο, και κλαίω ακόμα όταν το ακούω. Είναι γεμάτο θλίψη αυτό το τραγούδι, αλλά έχει εναν περίεργο τρόπο να μοιάζει με το πιο γλυκό νανούρισμα που έχει τραγουδήσει μια μάνα για το παιδί της.

and now i moan

and now i holler

she'll never know

just what i found

Για μια ακόμη φορά ζητώ συγνώμη για ορθογραφικά και ασάφειες αλλά τέτοια κείμενα μου βγαίνουν και αμα προσπαθήσω να τα διορθώσω θα χάσουν την ειλικρίνια τους. Ασε που δεν εχω word.....This is what you get.....

Πρέπει να σταματήσω να αγοράζω wallpaper, flaun+, d mag, +design, dazed & confused

Σχετικό-άσχετο update today...........

Το νου σας στο msn instant mess. μου άνοιξε παράθυρο απο μια επαφή μου και μου έδωσε ένα link για ενα site (δίπλα είχε και ενα smilies που βγάζει γλώσσα) που βάζοντας ID & password (give the password give the password say say sayyy...) σου λέει ποιος σε έχει κάνει block. Ως τώρα το μόνο που επαθα ηταν να μου λεει οτι το ID μου χρησιμοποιείτε απο αλλο υπολογιστή, άλλαξα password. Και οχι τπτ άλλο έγινα και ρόμπα σε αυτή την επαφή του λεγα για link και πράσινα άλογα και δε καταλάβαινε τπτ.......

Ένα μεγάλο μέρος των εισοδημάτων μου (Τι ψωνάρα Θεέ μου ένα εισόδημα το χω όλο και όλο τέσπα) πάει σε ξένο τύπο (εκτός απο το +design που είναι Ελληνικότατο και απο τα καλύτερα του είδους αλλά με πηγές εξωτερικού) , να ναι καλα τα news stand στο μετρό Αγ. Αντωνίου τα οποία θα ανοίξουν παράρτημα σπίτι μου σύντομα. Που λέτε αυτά τα περιοδικά είναι καταστροφικά για την ιδιοσυγκρασία μου, αλλα και για την ψυχοσωματική μου σταθερότητα. Μου πετάς έτσι απροκάλυπτα στα ιλουστρασιον σου pages (to xw to xw to inglis) άρθρα για κτήρια, τεχνες κλπ του εξωτερικού, εγώ μετά τι να κάνω; Να βάψω την ακρόπολη μωβ to make a statement?

Φακ Φακ Φακ, γαμώ την ιδιοσυγκρασία του Ελληνα, ολοι οι μικροτσουτσουνοι εδώ φτιάχνουν άκομψα κτήρια και τεράστια για να καλύψουν το προβληματικό τους τσουτσούνι.

(Inner Voice: Stop being a bitch, you love your country)

Τέσπες......

Δείτε και θα γκετ γουατ αϊ μιν....

Σε αυτό το αρχιτεκτονικό γραφείο του Ροτερνταμ δουλεύει ένας φίλος μου που έχει καταλάβει απο την αρχή τον ευσεβή μου πόθο και το ψώνιο μου για την αρχιτεκτονική, και με προμηθεύει με αρκετές πληροφορίες.
Αυτή είναι μια προέκταση διαμερίσματος σπιτιού στο Ροτερνταμ, και είναι το πρώτο προτζεκτ του γραφείου στην γεννέτηρα του. Αρχικά μου φάνηκε λίγο κιτς αλλά η απλότητα του και το έντονο χρώμα στην άχρωμη συνοικία δίνει μια άλλη νότα χαράς, και ενιγουεϊ σοοοοο ματς μπετερ δαν κεραίες τηλεόρασης και ηλιακούς. Το είδα στο wallpaper αυτού του μήνα αν και μου το είχε στείλει χρόνο τώρα....

Το επόμενο το είδα στο +design και αφορά έναν Σλοβένο 38χρονο διάσημο βιομηχανικό σχεδιαστή της Λουμπλιάνας, εχει συνεργαστεί με adidas, versace, ferre, audi, british airways, ebay etc και τα εργα του εκθέτονται στο πομπιντού του Παρισιού, και στο Μουσείο Αφίσσας!!!!! της Βαρσοβίας (Το μοντέρνας τεχνης στην Αθήνα που είναι; Που; μπουχαχαχαχα)

Εμένα όμως απο ολα τα εργα του αυτο μου έκανε εντυπωση μια σακούλα σκουπιδιών, ναι σακούλα σκουπιδιών. Η μανα μου μου έλεγε απο μικρό παιδί "Οτι κάνεις, κάντο με στυλ".







Στο dazed & confused το οποίο βρήκα στο αεροδρόμιο Μαλπενσα του Μιλάνο και οσο και να ψάχνω δε το βρίσκω βρήκα 2 πολύ ενδιαφέροντα άρθρα.....Το ένα για το γεγονός που κανένας δεν έχει συνειδητοποιήσει, το ποσο vintage εχουν καταντήσει οι δισκέτες και οτι έχει σταματήσει η παραγωγή τους.

Aυτο το περιοδικό είναι απλά οτι καλύτερο έχω διαβάσει, απίστευτη αισθητική τρομερές φωτογραφίσεις. Το 2ο που μου κέντρισε το ενδιαφέρων ειναι για εναν εκκεντρικό γκαλερίστα gay με ιστορία στις προκλητικές εκθέσεις ο οποίος άνοιξε γκαλερί στο γκάζι γιατί λέει οτι η κοινωνία μας έχει φοβερή δεκτικότητα στην μοντέρνα τέχνη αλλά καθόλου υποδομή, και νιώθει οτι λειτουργεί ως αντίβαρο στην έλειψη μουσείου μοντέρνας τεχνης.... Σε αυτόν θα κάνω εκτενες αρθράκι ελπίζω.......Αφου πάω στη Γκαλερί του βέβαια, όποιος γουστάρει είναι very wellcome.....to join me.....







Στο dmag και αυτό Ελληνικό και αρκετά ενδιαφέρων βρήκα ένα άρθρο το οποίο χαρακτήριζε τον αιώνα μας ως αιώνα των μουσείων, και παρέθεσε κάποια απο τα πιο συναρπαστηκά μουσεία που έχουν κατασκευαστεί εδώ και 7 χρόνια.

Αυτο μου έκανε την μεγαλύτερη εντύπωση είναι το μουσείο μοντέρνας τέχνης σε μια μικρή πόλη της Αυστρίας το Γκράτς δείτε το και πείτε μου αν το δήθεν industrial-ξεχασαμε το σοβα στο σπίτι-προχώ κτήριο στην Συγγρού είναι μπροστά του μια χυσιά μπετόν.







Είχα αφήσει το αγαπημένο μου για το τέλος το FLAUN+ αλλά να σας πω την αλήθεια βαρέθηκα, άλλωστε το flaun+ είναι απλά όλο τέλειο, για ξεκοκάλισμα αυτο το περιοδικό.







Και σας ρωτώ πως εγώ να βγω πάλι έξω απο το σπίτι μου και να αντικρύσω την επαναλαμβανόμενα λάθος μοτίβα αυτής της πόλης; Μένω σε μια πανέμορφη πόλη, το κέντρο το λατρεύω για τις αντιθέσεις του, τα νεοκλασικά δίπλα σε μπουρδέλα, ερείπια δίπλα σε πανέμορφες μικρές πλατείες, τοίχοι σάπιοι με graffiti του b. αλλά ρε γμτ απο κει και πέρα, στα προάστια και στις περιοχές δίπλα απο το κεντρο θα ηθελα κάτι να ξεχωρίζει, κατι να είναι όμορφο. Και δεν θεωρώ όμορφο το mediamarkt στην Αθηνών ρε πούστη μου, λίγη παιδεία γμτ ένα μουσείο μοντέρνας τέχνης να ξεστραβωθούμε, να σταματήσω να χαλάω τα κερατά μου σε περιοδικά για να αποκτήσω λίγο άποψη περι αισθητικής.

Get this party started

UPDATED



Με λίγα λόγια σήμερα έχω κέφια, θα βγω και θα κάνω χαμό. Θα βάλω το καθαρό μου εσώρουχο, σίγουρα το De puta madre έτσι για να βγάζει υπονοούμενο.
Nα υπήρχαν και καλά clubs να γυρίσεις θα ήταν σούπερ. Τι να κάνουμε, με βλέπω τα κλασικά ποτάκι στο Mayo, δευτερο ποτάκι Sodate, τρίτο και λοιπά στο Ka3arma. (Αμα με δείτε στο Fou σημαίνει έχω ξεπεράσει τα 18 ποτά και δεν με ενοχλει το αίμα που βγαίνει απο τα αυτιά μου ακούγοντας μακρόπουλο, και οι σφάχτες στα μάτια βλέποντας τα δικά μας τα "κορίτσια" να χορεύουν στην μπάρα....

Θα μου πεις, υπάρχουν και αλλού μαγαζιά εκτός απο το Γκάζι, αλλά τι να κάνω την είδα ντέκα ρε σεις......

Αντε και καλά κρασιά σήμερα.

ΥΓ Αυτό είναι το μόνο ωραίο τραγούδι που θα ακούσει κανείς στο ka3arma.....

.
.
.
Εεε βέβαια είπα οτι θα βγω εγώ και κόπηκε στο ρεύμα σε όλο το Γκάζι. Μο πόσο γκαντέμης μπορεί να είναι ένας άνθρωπος. Βέβαια η διαδρομή κλασική Mayo, sodade (δε κάτσαμε ήταν πολύ σκοτάδι και πολύ νωρίς για νταρκρουμιες) και τέλος Κα3αρμα. Φου την γλύτωσα δεν ηπια τόσο. Έμαθα και νέα κατηγορία ανθρώπων....τους cockteasers.....επίσης να καταγγείλω οτι πλεον δεν μπορείς να βγεις εξω και να μην πετύχεις γνωστά μέλη της μπλογκόσφαιρας....

Απορία της βραδιάς, ολοι οι μπλογκερς είναι gay ή οι gay είναι όλοι μπλόγκερς;

ΥΓ. Ναι στο κα3αρμα έπαιξε την Σιρλεϋ μου με το απο πάνω τραγούδι, Μαντόνες, τρανσιες και λοιπές χορευτικές (δήθεν) προγκρέσιβ παπαρίές, αλλα ρε πούστη μου μετά απο timbaland δε κολάει η Τάμτα ρε γμτ.......

ΥΓ2 Θέλω σήμερα κιολας να ανοίξει ενα club στη περιοχη Γκάζι, με καλή μουσική, καλά πάρτυ, καλό αλκοολ, όμορφη διακόσμηση (οχι κλουβια και λοιπες τρασίλες).

b.

Πέρνοντας θάρρος απο wrong και τα αφιερώματα του σε φωτογράφους αλλά και άλλους πρεσβευτες της τέχνης, και αφού έχω ήδη αφιερώσει ένα αρθρο στο αγαπημένο μου band τους Knife, είπα να κάνω ένα άρθρο για έναν αγαπημένο μου δημιουργό τέχνης στις γκρίζες πλευρές της πόλης μου.





Ο b. είναι ο πρώτος Έλληνας που εισήγαγε το branding στα graffiti. Σχέδια τα οποία είμαι σίγουρος πως όλοι έχετε συναντήσει σε κάθε πλευρά της πόλης, απο την Αιόλου μέχρι την Σταδίου, αλλά και στο Βερολίνο. Το ψάρι-φάλαινα, η γυναίκα με τατουαζ άγκυρες στα μπράτσα, η γοργόνα όλα σχεδιασμένα με ένα παρόμοιο κιτρινόμαυρο μοτίβο. Είναι μακράν ο καλύτερος graffiti writer που έχω δει στην Αθήνα, πλησιάζει περισσότερο στην τέχνη απ΄ αυτα που έχουμε συνηθήσει.



Ο b. μιλάει για ένα είδος brand virus που "μολύνει" την πόλη. Δεν την κατοικεί. Δεν την οικειοποιείται. Την διεκδικεί με μορφές νωχελικές αλλά με χρώματα και διάθεση εμμονής.
Η πόλη είναι ο ξενιστής της δράσης των graffiti writers όπως ο b.
Τα b logos τσιμπολογούν την αδράνεια, τα νεκρά κύτταρα της, και βοηθάνε στην εξυγίανση του ξενιστή οργανισμού.

Ο b. μαζί με άλλους Έλληνες graffiti writers μας δίνουν την δικιά τους ιστορία για την ανθρώπινη κατάσταση ή το ανθρώπινο είδος. Δεν ανήκουν σε μια γενιά ή σε μια σχολή αλλα όλοι μαζί δημιουργούν ένα σημαντικό παζλ απο microcorporations που μας αλλάζει την μέρα.





Πολλές φορές έχει κάνει έργα μαζί με μια άλλη αγαπημένη Γερμανίδα graffiti writer την Zoe Zillion η οποία κάνει παρόμοιας αισθητικής έργα αλλά σε άσπρο-μαύρο.

Σας προτείνω ανεπιφύλακτα να αγοράσετε το λευκωμα του "this is my b world".





Tip next time που θα πατε Μαγκαζέ, στη μεριά της πλατείας δείτε ενα κιτρινόμαυρο grafiti στο ρολό.

Mόνο αυτες βρήκα στο νετ, μαλακία μου που δεν έχω πάντα φωτογραφική μαζί μου.





His myspace place here

I love spa(nk)m.....

Μιλάμε αγαπώ τρέλα τα spam, είναι φοβερό να ξέρεις οτι υπάρχουν άνθρωποι εκεί έξω που ενδιαφέρονται για σένα και το πολυ-αγαπημένο σου εξάρτημα.....δλδ το xipakoulini μου το οποίο προσέχω και φροντίζω καθημερινά.





Θα σας παραθέσω κάποια απο τα spam που μου εχουν στείλει τις 3 last days στο mail μου.

Το spam που εχω σε εικονα είναι το αγαπημένο για πολλούς λόγους.....

1ον Είμαι οπτικός τύπος, μου αρέσει να βλέπω αυτό που θα αγοράσω, οπότε αν είναι να αγοράσω ενα καινούργιο πέος θα θέλω να δω το πριν και το μετά........Εεε τι πουτσο στο σακί θα πάρουμε;

2ον Μου έχει έρθει με πολλά διαφορετικά κειμενα στο subject όπως:

1. I guess you can call that a dick (Αι γαμήσου μωρη κάρια που θα μου την πεις, απο αυτήν σίγουρα δεν θα το αγοράσω....)
2. Make her buckle and moan all night when you split that pussy wide open (Μα γιατί κοπελιά να κάνω τέτοιο πράμμα σε μια κακομοίρα γυναίκα, δεν φτάνει που οταν κανει παιδί θα της ανοίξουν τα φιφι-χειλα της σαν αμερικάνικο ντουλαποψυγείο....φτου σου εισαι και γυναίκα, φαλοκρατικό θυλικό γουρούνι. Ουτε απ αυτην θα αγοράσω)
3. Holy shit! Can you even piss from that thing? (Οκ να αυτοκτονήσω τώρα;)
4. Unleash the man in you (Εσένα περίμενα, στόκο)

Αλλά για ευνότους λόγους και για τον χλεβασμό στο πρόσωπο μου δεν θα προτιμήσω αυτή την εταιρία.....Οχι δηλαδή να μας κοροιδεύουν κιολάς. Σταγδιαλα

Τα άλλα spam είναι πιο περιεκτικά:

• oh yes she does wanna slurp on a longer pole
  Janne Lemmini
  http://uknubmer.com/
• dont give up on enlarging your cock until you try this
  Biba Holstein
  http://www.albla.com/
• her pussy wont know what hit it once your new cock has finished
  Jhonny Mock
  http://www.aikyy.com/
• RESULTS NOW GUARANTEED: ENLARGE YOUR PENIS
  Schelene fred
  http://www.celebryx.com/

Ναι οκ το λακωνίζεις εστι φιλοσοφείν ορ γουταεβερ, αλλα ρε παιδάκι μου εστιασε λίγο στο θέμα, εμβάθυνε, δωσε μου ιατρικά στοιχεία.

Τώρα θα σας βάλω ενα προσωπικό γράμμα της Juliya που έστειλε ΜΟΝΟ σε μένα....

Hi, Max

You don't know what passionate, kind-hearted, pretty woman I am.I am single and my heart sings loving songs and it hopes that someone will hear it and come to me and call me his beloved.You may ask everybody if he feels happy without love. And I am sure that no person will give you positive answer, because love is life and without it we are died. Do you agree with me?I want to be happy like every person. And I am in search of my life's companion.I am beautiful, easy-going and nice woman. I appreciate the cosiness of home fire and want to keep it for my future family.I feel that I have talents to become loving, caring and adoring wife and mother.If you need such woman like me, you are lucky and you can reply me to this address http://myukrainebrideslive.info/?idAff=101

Do svidaniyaJulia

Είμαι χαρούμενος......

Βρήκα νέο πεος και την γυναίκα της ζωής μου.......

(Το γεγονός οτι δεν με λενε Max δεν νομίζω να χει σημασία)

THANK YOU SPAM MAIL.....................

Mαρία η παρθένα που ήταν και άσχημη vol. VII

Αφού κατάφεραν να ξεκολήσουν το βαζάκι απο το μπλου μαρέν, πλεον, ανδρισμό του Alejandro de los enormos poutsos, έπρεπε να καταστρώσουν τα σχέδια τους για το total makeover της Marias la del bario teras.

"Vayamos de nuevo a Gaysablanca" είπε ο Alejandro de los enormos poutsos.

Η Maria la del bario teras όλο απορία τον ρώτησε ποια πόλη ήταν αυτή, δεν την είχε ξανακούσει ποτέ στη ζωή της.

Η Gaysablanca ήταν το βασίλειο των Gay κάπου σε ένα νησί στο Mexico Gulf οπού ζούσαν εκεί μόνο ομοφυλόφιλοι, η Maria la del bario teras ενθουσιάστηκε θα έκανε πολλούς φίλους εκεί που θα την φροντίζαν και θα την κάναν καραγκομενάρα.

"Εκεί θα γνωρίσεις και το αδερφό μου τον Provatos de los 41 pontous poutsos" είπε ο Alejandro de los enormos poutsos, "Και μαζί με αυτόν και τον on & off γκόμενο του τον Sikia los tsouzei"

"No sabía que usted tiene a hermanο" (μτφ Δεν ηξερα οτι έχεις αδερφό) είπε η Maria la del bario teras.

"Si, αυτός θα αναλάβει την πνευματική σου ανανέωση, θα σε βάλει να ακούσεις με τις ωρες Χαρούλα Αλεξίου και Pet Shop Boys, και θα σε βάλει να διαβάζεις με τις ώρες το μπλογκ του ώστε να αποκτήσεις πνεύμα και νου που θα ποθούν όλοι οι άντρες. Υou've got to have the whole package girl" είπε ο Alejandro de los enormos poutsos.

Kαθώς πλησιάζαν στην Gaysablanca που στο λιμάνι ήταν ο ψηλός Provatos de los 41 pontous poutsos με τον ανδρισμο του full frontal, και δίπλα του ο Sikia los tsouzei χοροπηδώντας με χαρά και φωνάζοντας "ΟοοοΥΥΥυυυυυ al puerto mis hermanas" και πλάκωσε όλος ο πλυθησμός της Gaysablancas να υποδεχτεί τον Alejandro de los enormos poutsos the most eligible bachelor of Gaysablanca.

Ολες οι τρελές μαζί φώναζαν το ονομά του προσπαθώντας να τον κάνουν να περασει μια βραδιά άγριου σεξ μαζί τους, μιας και ο provatos de los 41 pontous poutsos δεν καταδεχόταν καμία τρελή, παρα μόνο τον μοναδικό του έρωτα τον Sikia los tsouzei, μπορεί να μη το παραδεχόταν αλλά τον αγαπούσε.

Το γιώτ έφτασε στο λιμάνι, οι τρελές άρχιζαν να σκίζουν τις ζαρτιερες τους και ο Alejandro de los enormos poutsos τους ανακοίνωσε οτι θα έχουν μια πολύ σημαντική για αυτόν προσκεκλημένη που θα μεταμορφώσουν σε καρακατακαλονή.

Τότε μέσα απο το πλήθος ξεπροβάλει η Tanila de los enormos tsoulos, θανάσιμος εχθρός και αδερφή του Alejandro de los enormos poutsos, οι οποία τον αντιπαθούσε γιατί αυτός πάντα ήταν ο αξιαγάπητος, και όλος ο κόσμος αυτόν αγαπούσε.

"Και τι θα κερδίσετε εσείς αγαπητοί μου; Καθε φορά που ο αγαπητός μου αδερφός θέλει κάποια χάρη όλοι τρέχετε, αλλά ο Alejandro de los enormos poutsos τι σας έχει χώσ......εεεε δώσει για αντάλαγμα;" είπε η Tanila de los enormos tsoulos χαμογελώντας με κακία.

Τότε όλες οι τρελές της Gayzablancas απαίτησαν τα ανταλαγματά τους και με τόκους, και όρμηξαν στο Alejandro de los enormos poutsos η Tanila de los enormos tsoulos γέλαγε απο πάνω τους με κακία και δυνατά όσο οι τρελές της Gayzablancas ξέσκιζαν τον τεράστιο και πρηζμενο ανδρισμο του Alejandro de los enormos poutsos.

O provatos de los 41 pontous poutsos με τον Sikia los tsouzei φυγάδεψαν την Maria la del bario teras στην έπαυλη τους, αφού δεν μπορούσαν να κάνουν κάτι.

¿El alejandro de los enormos poutsos va a sobrevivir? ρώτησε έντρομη η Maria la del bario teras.

"Ο Αlejandro de los enormos poutsos είναι ο πιο αχορταγος απο όλους μας, θα τις ξεσκίσει τις τρελές και θα ρθει να μας συναντήσει" είπε ο provatos de los 41 pontous poutsos και προσέφερε στην Μaria la del bario teras ένα ζεστό καφέ απο κόκκους Gaysablancocaffe.....

Kίνημα Εξόντωσης Τανίλας

Λαέ της μπλογκόσφαιρας, ο κόμπος έφτασε στο χτένι, απο σήμερα εγώ θα συμπαρασταθώ στην αγαπητή Sikia και θα ιδρύσω το Κίνημα Εξόντωσης Τανίλας (aka ΚΕΤ) με ένα και μοναδικό στόχο της εξαφάνηση απο προσώπου blogs της γνωστής εκνευριστικής Τανίλας.

Μη σας ξεγελάει το κοντό της παρουσιαστικό, ή αυτά που έχει πληρώσει για να σας πούνε, αυτή η γυναίκα είναι κίνδυνος για τους άντρες της μπλογκόσφαιρας. Χτυπάει σε ανύποπτες στιγμές και μπορεί να ξελογιάσει, περνοντας με το μερος της ακόμα και ομοφυλόφιλους. Ολοι έχετε παρακολουθήσει το δράμα της καημένης της Sikias που η κακούργα της έφαγε το Blueprintsinouli.





Στα στέϊτς έχουνε ήδη ξεκινήσει οι πορείες για την αφύπνηση του κράτους στον ενδεχόμενο η Τανίλα να περάσει τον Ατλαντικό, ο Γιώργος Θάμνος μικρούλης (aka George Bush Junior) σκέφτεται ήδη το ενδεχόμενο μαζί με συνεργάτες στο σχήμα καρδουλα γραφείο, να κάνουν επίθεση με έξυπνες βόμβες στο σπίτι της με σκοπό την καταστροφή της.


Ας συσπειρωθούμε πριν να είναι αργά.

Wanted dead or alive.

Προστατευστε οτι έχει απομείνει, οτι άντρα δεν έχει πεσει στα νύχια της και κρατήστε τον με νύχια, δόντια και τελοσπαντων με οτι μπορείτε if you know what i mean......

Milan 2007

Μπαίνοντας στο αεροπλάνο το Σάββατο σκέφτηκα "Δεν έχω ξαναπετάξει χειμώνα και με τόση κακοκαιρία ξανα.
Καθώς απογειωνόμασταν στο i pod άκουγα "Give me wings, now i stuck on the ground" των Booth and the bad angels σε remix απο Archive. Το αεροπλάνο κούναγε τρομερά, και βάζω στοίχημα οτι οι περισσοτεροι μέσα όπως και γω νομίζαμε οτι η καρδιά μας θα κολήσει στην οροφη απο τα πολλα ταράγματα.
Αλλά όταν περάσαμε πάνω απο τα σύνεφα που δίναν στην Αθήνα μια γλυκιά μουντάδα και ένιωθα τον Ηλιο να μου καίει το πρόσωπο αποζημιώθηκα. Η απόλυτη ηρεμία μετά, ο ζεστός ήλιος και απο κάτω σου ένας τεράστιος αγρός απο σύνεφα έτοιμα να προσπαθήσεις να τα πιάσεις και να νιώσεις την απαλότητα τους. Ήθελα απλά να ξαπλώσω στα σύνεφα και με τα πόδια και χέρια να σχηματίσω εναν άγγελο. Δεν θέλω να ακουστώ καταθλιπτικός και χαζορομαντικογλιτσομαλακας, αλλά ήταν τόσο όμορφα που ευχήθηκα να είναι και ο θάνατος κάπως έτσι, μια απογείωση που απο την μουντάδα της πόλης σε μεταφέρει στους ηλιόλουστους συνεφό-αγρούς του ουρανού. Και αν δεν είναι έτσι ο θάνατος τότε σίγουρα είναι η γαλήνη.

Και μετά απο τις σαχλαμάρες μου ας περάσουμε στο ψητό.

DAY 1 Milan-Linate aeroporto.

O Θεός να το κάνει είναι τόσο μικρό που ο σταθμός Λαρίσης μοιάζει θεόρατος. Αφου πήρα ενα λεωφορείο θα συναντουσα την Α. στο stazione centrale έναν απο τους πολλούς σιδ. σταθμούς του Μιλάνο, ο οποίος είχα ακούσει οτι είναι πολύ ωραίος.
Ναι αλλά δεν μου είχαν πει οτι είναι ΤΕΡΑΣΤΙΟΣ στεκόμουν με δέος σε έναν σιδ. στθμό απίστευτης ομορφιάς και όγκο που μονο με το αεροδρόμιο μας μπορεί να συγκριθεί.

Ενώ κοίταζα σα μαλάκας βλέπω την Α. να τρέχει κατα πάνω μου να με αγγαλιαζει και μετά να κάνουμε σα μαλακισμένα. Εγώ ακόμα τρομοκρατημένος απο το μέγεθος του Stat. Centrale η Α. διψασμένη για νέα μου και νέα της μπαίνουμε στο metro το οποίο είναι περιεργα όμορφο, σε κάποια σημεία κιτς αλλα σίγουρα πολύ underground κυριολεκτικά και μεταφορικά, μετά πήραμε και ενα μικρό λεωφορείο το 44 για το οποίο συναίχεια λέγαμε "Αχ πόσο το αγαπαμε αυτο το λεωφοριάκι που ΠΑΝΤΑ έρχεται" και φτάνουμε στο σπιτάκι της Α. ένα loft στα περίχωρα του Μιλάνο.

Πανέμορφο, για να μην ξεχειλώνω το ποστ μετά πήγαμε Duomo φτάνοντας και βγαίνοντας απο το Μετρο παθαίνω 2ο σοκ αντικρύζοντας την πιο μεγάλη καθολική εκκλησία του κόσμου, χαζεμένος εγώ ακόμα κοιτόντας σα μαλακας η Α. μου έδωσε το 3ο ανευρισμα δώρο λέγοντας μου οτι στο μουσείο μοντερνας τεχνης στην duomo έχει έκθεση και την ιστορία της Vivienne Westwood εεε εκεί τα χάσα και Μιλάνο και V. Westwood.......

πήγαμε στην έκθεση πηρα και ενα pin σημα κατατεθέν της το οποίο δεν αποχωρίζομαι ποτέ. Μετά την έκθεση κάναμε το αυτονόητο.

Shopping.

Και άλλο shopping.
Mετά πήγαμε για aperitivo στο Μιλάνο στις 7 στα bars βγάζουν απίστευτο μπουφε και με ένα ποτο τρως όσο θες. (παρένθεση ολα αυτα στο πουτσοκρυο γιατι το μεγαλύτερο bar ήταν όσο το Ινοτεκα).

Αφού είχα το μικρό μου σουξέ εκεί πήγαμε να ετοιμαστούμε για την βραδυνή μας έξοδο.

Που λέτε πήγαμε στο corso como την upper class περιοχή για την Μιλανέζικη νεολαία, φτάσαμε στο hot spot του Μιλάνο το Lumina luminati or whatever ένα μετριο κλαμπ με μετρια μουσική house tech italian bullshit στο οποίο δεν επιτρέπεται το κάπνισμα (όπως σε ολο το Μιλάνο) και σερβίραν ποτα μεχρι τις 2. Αν είναι ποτε δυνατόν, τεσπα αυτο ηταν το μονο μαυρο σημείο στο ταξίδη μου.

Day 2 Milan-Shopping

Τπτ άλλο δεν έγινε αυτή την μέρα, ψώνια ψωνια ενα apperitivo και πιτσα και μακαροναδες στο μοναδικό μερος που μπορείς να καπνίσεις χωρις να τον εχεις δαγκώσει απο το ψωλοκρυο.

Day 3 Milan Duomo-Shopping-DaVinci-Athens

Αφού ξύπνησα και η Α. πήγε στη σχολή ήταν ευκαιρία να γυρίσω χωρίς της γκρίνια της, πήγα στο μουσείο του DaVinci και ήταν κλειστο, ξενέρα τρελή οπότε τι να έκανα ο καημένος;
Shopping.....
Και μετά ανεβηκα στην οροφη της εκκλησιας του Duomo.

Απλά Δέος η θέα σου κόβει την ανάσα....

ΥΓ Σιγα το ντύσιμο οι Μιλανεζες, nothing special απλως όλες μα όλες έχουν πάνω τους κάτι απο L. Vuiton, Prada, Gucci. Οι Μιλάνεζοι, απλά προσκυνώ, οι πιο ωραίοι άντρες, απίστευτο στυλ και ντύσιμο. Θεοι

Ουφ με λίγα λόγια πρέπει να πάτε, πανεμορφη πόλη με τρελή νεολαία καθόλου δήθεν, με γούστο και απίστευτο vibe.

ΚΑΙ ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΑΓΟΡΑ.......

Μετακομοίζω ΤΩΡΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ

Η περίφημη Λααααα λαλαλα λαλαλαλα σκάααααααλαλαλαλαλλαααααααααα του Μιιιιιιιιιιιιιιιλαλαλαλλαανοοοοοοο

Ανατριχίλα λέμε αυτη η duomo........

Στο Μιλάνο μπορείς να νοικιάσεις ενα απο τα παλια τραμ και να το κάνεις ότι θες, απο πάρτυ μεχρι δείπνο και όλα αυτα ενω σε γυρνάει μεσα στο Μιλάνο (ερώτηση δικιά μου σε Μιλανέζο.. "Και μπορώ να κάνω ότι θέλω; " Si μου απαντάει "Kαι παρτούζα???" Εεε τα θελε ο κωλος του, και τελικα οχι παρτουζα στο τραμ δε μπορεις να κανεις...μερντα...

Ουφ δε μπορω να θυμηθώ τπτ άλλο, όσοι τυχεροί θα μάθετε απο κοντά περισσότερες λεπτομέρειες........

Αντε να δω ποτε θα ξαναρθω στα καλα μου, γιατι ακομα ταξιδευω εγω.......

Baby I'm ready to go, I'm packed and ready to go.

Αρχικά πριν αρχίσω να σας πρήζω για το ταξίδη στη Μεκκα μου, το Μιλάνο. (Kill me there, somewhere btw D&G and Cavalli) θα σας πρήξω για τις αγαπούλες μου.

Get this widget | Track details | eSnips Social DNA

Η γουρουνίτσα μου (Ναι αυτο είναι το όνομα της) έκλεισε τα 9 χρόνια το μωρό μου, το πιο καλό γατί ανεξάρτητο στην αυλή κάνει οτι γουστάρει έχει πάρει όλους τους γάτους στα 4 αλλά τώρα εχει εμμηνος ρύση ορ γουατεβερ και έκλεισε σα γυναίκα, και άνοιξε σε περιφέρεια.

Απο την άλλη η Αγάπη το ενα απο τα 3 γατάκια που είχα βρει αν θυμάστε, έχει μεγαλώσει τρώει κανονικό φαγητό και ας έλεγαν οι κτηνίατροι οτι ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ να ζήσει αυτή τη στιγμή είναι στην Γιαγιάκα μου και το φροντίζει και παίζει μαζί τους σε ένα κήπο 600 τμ κάπου στη Μεσσηνία. Μου χει λείψει ρε γμτ. (που να μην ημουν και αλεργικος στις γατες)

Όλη αυτή η βδομάδα πέρασε με σεξουαλικά όνειρα, μετα τα 2 όνειρα με γνωστα μέλη της μπλογκόσφαιρας, προχτές είδα ένα άλλο μέλος (ονοματα δε λέμε την moody δε θίγουμε) στο όνειρο μου να κάνει άσεμνα πράγματα. Όταν βρω όρεξη και χρόνο θα σας τα αναλύσω. Χτες ξαναείδα ενα απιστευτα σεξοπορνοδιαστροφικό όνειρο, είναι τοσο σεξοπορνοδιαστροφικο που ντράπηκα να το περιγράψω στο πρόβατο, για τετοια κατασταση. Δε ξέρω τι να κάνω, σεξ θα μου πείτε εσείς και θα σας πω δεν έχετε άδικο. Τέσπα καλή μας τύχη στο Μιλάνο.

Ταυτότητα check (at last)

Cash check

Πιστωτική κάρτα check

Ρούχα κατάλληλα για shoping άνετα αλλά αρκετα ιδιαίτερα ώστε να κάνω την διαφορά στους βλάχους Ιταλούς check

Ρούχα κατάλληλα για Aperitivo στου Armani check

Ρούχα για αχαλίνωτο clubbing στο Μιλάνο check

Ρούχα για αχαλίνωτο σαικς στο Μιλάνο not included

Κασκόλ, πουλόβερ, και ότι άλλο μπορει να προστατευσει το κρυουλιάρη check

Διάθεση για αυτοκαταστροφή χωρις μετέπειτα τύψεις

Πολλές ευχές απο αγαπημένους φίλους που ξέρουν τι γαμήση τρώω εδω και καιρό check

Νομίζω τα πήρα όλα....

ΑΑααα τα εισητήρια ο μαλακας.....

Sorry που σας πρήζω με δικα μου χαζοθεμματα δε το συνηθίζω, προτιμω να γράφω πράγματα με ουσία (μη χεσω ειμαι πχιοτιτα γιεα ραϊτ)

οκ...λοιπόν καλό μου ταξίδη και να περάστε ΤΕΛΕΙΑ όλο το ΣΚ, γιατί περα απο μαλακίες μόνο αν έχεις καλή διαθεση και καλή παρέα περνας καλά όπου και να είσαι. Θα επιστρεψω φουλ ανανεωμένος Τριτη και θα σας έχω όλες τις σωστες συμβουλές για να είμαστε προχώ στην βλαχοελλάδα, και μαζί ένα πούλμαν με παίκτες της Μιλαν.............

Φιλακιαααααααααααα ci vendiamo belli ragazzi, a presto........

Κουλαμάρα ουστ....

Πόσο κουλή μπορεί να είναι μια βδομάδα;
Εδώ και μια βδομάδα έχω μια λίστα με κουλά που αξίζει να μπει στο ρεκορ Γκίνες.

Ξεκινάω με τα όνειρα, στα οποία καθοριστικούς ρόλους είχαν αποκλειστικά bloggers.

#1 Συναντάω στην Ερμού γνωστό gay blogger μαζί με μια (δεν θα πω μπάζο γιατι θα με πειτε μισογύνη) οχι τόσο εμφανίσημη γυναίκα.
-Γεια σου (δε λέω ονομα νιε νιε νιεεε), τι κάνεις;
-Γεια σου xipaki πως απ΄εδώ;
-Να μωρε ψώνια ξέρεις.....Η κοπελιά φίλη;
-Όχι να θα παντρευτούμε και ψάχνουμε βέρες.
-Γλκουκ γκουχου γκουχου Τιιιιιιιιιιι;
-Να κοίτα

Μου δείχνει στο κινητό ενα βιντεάκι να της χαιδεύει το αιδοίο και παθαίνω σοκ.
Τον κοιτάζω με αηδία και λέω...
-Τάδε μου; Εγινες ανώμαλος;

Εβαλα τα κλαματα και έφυγα......

#2 Είμαι λέει για καφέ με 1 φίλη η οποία μερικές φορές γινόταν φίλος και ένα γνωστο μέλος της μπλογκοσφαιρας. Αφού ήπιαμε τον καφέ μας μας πήρε τηλ. η moodygirl να πάμε να την βρούμε σε ενα άλλο μαγαζί. Καθώς πηγαίναμε στο μαγαζί αυτό βρεθήκαμε σε ένα σπίτι όπου το γνωστό μέλος (το οποίο δεν εχω γνωρίσει ποτε) μου την έπεσε χυδαιότατα, εγω ως σωστος κύριος αντισταθηκα γιατι έβλεπε και ο φιλος-φιλη (είπαμε άλλαζε αναλογα την κατασταση) ο/η οποίος/οποία με νόημα μου εξαφανίστηκε απο το όνειρο μου (αυτο έλειπε δικο μου ονειρο ηταν). Με λίγα λόγια τον γνωστο μέλος της μπλογκόσφαιρας ήταν to die for και κάναμε ένα σεξ απ όλα κυρίως προκαταρκτικά και ήταν τόσο ζωντανό που δεν συζητάω πως ξύπνησα, το ένιωθα λες και όντως γινόταν εκείνη τη στιγμή. Ξαφνικά όμως ξύπνησα στο όνειρο μου και πήρα τηλέφωνο την moodygirl και της το περιεγραφα. Μετά ξύπνησα πραγματικά, μπήκα λίγο νετ να συνελθω και μου μιλάει στο μσν η moody.....Απίστευτο αυτο δείχνει οτι ήταν κάρμα.
Αχχχχχ απο τότε δε μπορω να συνέλθω, αχχχχχχ μιλάμε αυτο πάει να πει safe sex. Εχω σήμερα την φάτσα του ανθρώπου που εκανε καλό σεξ την προηγούμενη μέρα.

Αφού ξεχάσουμε τα παραπάνω, και κανουμε όλοι μαζί μια ευχή να μου τύχει και στη πραγματικότητα ας σας γράψω έναν θεικό διάλογο που άκουσα στο ταχυδρομίο που περίμενα το κλασικο 45 λεπτο (4 φορές το λιγότερο πάω ταχυδρομίο την βδομάδα).
-Αχχ τι ζέστη.
-Ναι νερό δεν θα χουμε να πιούμε κυρα Μαριγούλα.
-Ναι μαρή και που έχουμε; Πριν λίγο καιρό δεν άκουσες που βρήκα εναν νεκρό στο Μαραθώνα;
-Ελα ρε;
-Ναι μεχρι να το πιουμε το νερο του νεκρού πίναμε.
-Μια χαρά νεράκι του Θεου, δροσερό δροσερό και με γεύση κρέατος.
-.......
-Ναι και όλοι πλένουν τα αυτοκίνητα τους, σα δε ντρέπονται τα παλιόπαιδα.
-Ελα μου ντε αμαν. Κανονικά πρεπει να βάλουν νόμο.
-Ναι αμα βλέπουν κάποιον να πλένει αυτοκίνητο να τον πηγαίνουν αυτόφορο.
-Ναι σιγά εδω οι μπάτσοι δεν πάνε μέσα τους εγκληματίες.
-Αυτο να μου πεις.

Σιωπή

-Που πάει αυτή;
-Έλα καλε η γιαγια με το ενα πόδι στο τάφο είναι.
-Και τι να λέει δεν έχει ανάγκη εμένα ο πατέρας μου στα 40 πέθανε.
-Αχ μαρή εμένα στα 45.
-Εεε είδες που σου λέω η ηλικία δεν εχει να κάνει αρα και η γιαγια να περιμένει και η έγγυος, δλδ επειδη εχει κοιλια θα μας φαει την σειρά; Και γω εχω κοιλιά δε περασα μπροστά.

Πιάνει με στοργη το πατσοκοιλο.

-Μαρή αυτο ανεμογκαστρι είναι απο το πολύ αρνί, είπαμε μη χάσουμε και το φιλότιμο μας.

Τα σχόλια δικά σας, εχω ακούσει πολλούς τέτοιους διαλόγους για να μπορώ πλεον να κρίνω.

Τώρα σας έχω μια σούπερ ατάκα απο δουλειά.

Εξυπηρετω μια μαμα με την κορη της για ενα ανδρικο δώρο.

-Ο νεαρός που θα πάρετε το δώρο είναι στο στυλ μου;
-Ναι έτσι σαν και σένα, μοντέρνος, ντύνεται ωραία σαν και σένα, γυμνάζεται και έχει σώμα σαν το δικό σου.
είπε η μαμα.
Εγώ ψήλωσα 40 πόντους και λέω.

-Κοιταχτε αν είναι γεροδεμένος σαν και μενα δε νομίζω οτι γυμνάζεται και πολύ, μάλλον ψέμματα σας λέει, και γελάω.

και λέει η κόρη.

-Ναι ρε μάνα, ο τάδε είναι αδύνατος δεν είναι σαν το παιδί, εχει ωραίο σώμα και γυμνασμένο.

Οτι πόντους είχα πάρει τους έχασα εις διπλούν. Το μαλακισμένο, σταγδιαλα.

Προς υπεράσπιση μου (οχι τπτ άλλο θα διαβάζει και το γνωστο μέλος της μπλογκοσφαιρας και δε πρεπει να με περασει για μπάζο) παρακαλώ όλοι όσοι με ξέρουν να πουν έστω και αν δεν το πιστευουν οτι είμαι ωραίο παλικάρι.

Ευχαριστώ.

Last but not least, περιμένω ακόμα πιστοποιητικό γέννησης απο ΚΕΠ για να πάω να βγάλω νεα ταυτοτητα.

Αααα και φευγω για Μιλάνο Σάββατο.......Σούπερ;

Σούπερ.......

Παράλληλες ζωές. episode 1

Η βραχνάδα του τρένου σταμάτησε να νανουρίζει την Σάλυ και αυτή ξύπνησε ενοχλημένη απο την απουσία της γλυκιάς μελωδίας του ταξιδιού. Είχε φτάσει στην νέα της αφετηρία, κατέβηκε απο το τρένο και στάθηκε για ένα λεπτό να ρουφήξει όση περισσότερη υγρασία μπορούσε, έψαξε μέσα στο θαμπό ημίφως να βρει την έξοδο του σταθμού. Η Ελένη, συγκάτοικος της στο Λονδίνο θα την περίμενε στα εκδοτήρια, ήταν και εκείνη πολύ ενθουσιασμένη που θα ξανασυγκατοικουσε με την Σάλυ. Μια νέα αρχή θα έκανε και αυτή, μια νέα αρχή αλλα με αγαπητό και φιλικό άτομο, θα περνούσαν στιγμές ανεμελιάς και ευτυχίας οι δύο τους για μια ακόμη φορά. Όπως τότε στο Λονδίνο, μόνο που στο Λονδίνο ήταν 20 χρόνων, τώρα είναι 30 και με ευθύνες και απαιτήσεις απο την ζωή τους. Δεν τις νοιάζει όμως θα τους χρειαστει και λίγο τρέλα.

Η Ελένη στεκόταν στα εκδοτήρια, έτρωγε τα νύχια της κακό συνήθειο που της το χτύπαγε η Σαλύ συνεχώς, "Αμαν πια ωραία γυναίκα είσαι, τρως τα νυχια σου σα 12χρονο" της είπε γελώντας και αγκαλιάστηκαν κλαίγοντας και οι 2 απο χαρά. Γύρισαν στην ζεστασιά της παλιάς τους ζωής, ότι και να συνέβαινε είχαν η μια την άλλη, μια σίγουρη συμπαρασταση, μια τρυφερή αγκαλια, μια ζεστή κούπα τσαϊ, μια συμπαράσταση.

Πιάσαν τις βαλίτσες και πήγαν να βρούνε ταξί για το σπίτι. Σε όλο το δρόμο η Ελένη παραληρούσε ,όπως πάντα, για το πόσο τέλεια θα περάσουν και πόσο καλό θα της κάνει η αλλαγή. Η Σάλυ χάζευε απο το παράθυρο την καταχνιά που έπεφτε πάνω στην πόλη, και το μάτι της έπεσε σε ένα μελαγχολικό άντρα που καθόταν σε έναν πυργίσκο, "Δε ξέρω γιατί, αλλά σε καταλαβαίνω" μουρμούρισε. "Τι λες καλέ; Έλα φτάσαμε εδώ θα μείνουμε, στην Άνω Πόλη θα την λατρέψεις....." είπε η Ελένη και το ταξί σταμάτησε έξω απο ένα πανέμορφο σπίτι με θέα που της έκοψε την ανάσα.

Παράλληλα ο Αλέξανδρος προσπαθούσε να μην αφήσει τον εαυτό του να βυθιστεί στην ανυπαρξία της τελειωμένης σχέσης του. Παρατηρούσε μελαγχολικά την πόλη ,απο την κορύφη ενός ερειπωμένου και κατεστραμένου απο την μούχλα πυργίσκου στην Άνω πόλη, ακούγοντας τους στίχους του big star των Ocean colour scene προσπαθώντας να πείσει τον εαυτό του να ξεχάσει την μονόπλευρη αγάπη που είχε για αυτή την γυναίκα.

06 big star.wma

I don't want to be another big star
Picking at your cars
Stealing at your clothes
Finding out what you don't know
You don't know

I don't want to be your big star
Picking your calls; saying I don't know
I don't want to be your suitor
Lacking at your feet
Trying to love the things you need

Το πάθος του έλειπε, η αγάπη χωρίς όρους και συμβιβασμούς. Ήθελε να ζήσει μια σχέση χωρίς λογική να δώσει για πρώτη φορά όλο του τον εαυτό, και να πάρει να ρουφήξει την αγάπη μιας γυναίκας. Τόσο κενό τόσα χρόνια.

Ήθελε να φύγει δεν άντεχε να προσποιείτε οτι είναι καλά, δεν ήταν ήθελε αλλαγή, ήθελε νέα πρόσωπα, νέες αγάπες, ήθελε κουράγιο και τόλμη. Δε θα έφευγε ποτέ το ήξερε, όσες φορές προσπάθησε να φύγει απο τη πόλη του ένιωθε ξεριζωμένος και κενός, ένιωθε δίσκος χωρίς μουσική. Κάθε πόλη έχει το δικό της vibe, και ο Αλέξανδρος ανέπνεω με αυτο της θεσσαλονίκης.

Κοίταξε ασυναίσθητα το σταθμό των τρένων και είδε την κόκκινη αμαξοστοιχεία να μπαίνει στο σταθμό, και σκέφτηκε οτι ίσως κάποιος σε εκείνο το τρένο να μπορεί να του αλλάξει την ζωή, να είναι εκεί κάποια γυναίκα που θα τον κάνει να αφήσει την καρδιά του να πετάξει, να πέσει και γεμάτη απο έρωτα να απογειωθεί στον ουρανό.

Str8 dude......NOOOOOOT....

Μετά απο καιρό αναμονής, κυρίως επειδή το πρόβατο αργεί να τελειώσει (τις παραγράφους) η ιστορία made by bloggers for all bloggers έφτασε στο τέλος της. Αφού λοιπόν κλειδωθήκαμε σε ένα δωμάτιο όλοι μόνο με νερό και ψωμί, αρπάξαμε τα keyboard μας και εμπνευστήκαμε την παρακάτω βασισμένη σε πραγματικα γεγονότα (or not as provato said). Ο καθένας είχε την παραγραφο ΜΟΝΟ του απο πάνω οπότε για όλους εκτός απο μένα θα είναι εκπληξη η ιστορία.

Shall we?

Str8 dude.......NOOOOOOOT.....

xipaki


Σηκώθηκα, κοίταξα γύρω μου, όλα άγνωστα. Που στο διάλο ήμουν; Σηκώθηκα και άρχισα να περιφέρομαι μόνος στο άγνωστο αυτό σπίτι, ψαχούλευα συρτάρια, έψαχνα χαρτιά, ένα στοιχείο ένα όνομα να καταλάβω σε ποιανού το σπίτι ήμουν. Μπορούσα να είχα φύγει, μπορούσα να κάνω ακόμα οτι κοιμάμε, μπορούσα να φάω και κάτι μιας και πεινούσα σα πούστης. Ααα είπα πούστης και θυμήθηκα οτι ο μαλάκας ο Τόλης με παράτησε στο μαγαζί χτες και έφυγε και χωρίς να πληρώσει τα ποτά που κέρασε εκείνο το νταλικέρι απο την Νάουσα. "Τι μαλάκας" είπα και άκουσα κλειδιά στη πόρτα, και μπαίνει ένας άγνωστος άντρας του οποίου το άρωμα μύριζα πάνω στο γυμνό μου κορμί. "Ωχ Θεέ μου, ποιός είσαι; Τι έκανα χτες;"
"Τα πάντα" μου είπε και μου έκλεισε πονηρά το μάτι.
Τώρα κατάλαβα γιατί πονάει ο κώλος μου σκέφτηκα και έτρεξα στο κρεβάτι να βρω τα ρούχα μου.
"Κατσε μη φύγεις πήρα πρωϊνο" μου είπε ενώ εγώ έψαχνα τα ρούχα μου.
Μια κάλτσα κάτω απο το κρεβάτι, εσώρουχο στο λαμπαντέρ, ένα παπούτσι στο κομοδίνο και τουλάχιστον 10 χρησιμοποιήμένες καπότες στο πάτωμα.
ΣΟΚ. "Ξέρεις...εγώ δεν είμαι αυτό που νομίζεις έχω κοπέλα.....δεν είμαι πούστης" είπα ενώ ανακάλυπτα την μπλούζα μου στην είσοδο μαζί με άλλη μια χρησιμοποιημένη καπότα δίπλα.
"Πάντως για str8 τον έπερνες πολύ άνετα" είπε γελώντας, και ανοίγοντας την εξώπορτα για να μου δώσει το παντελόνι απο την είσοδο του σπιτιου.
"Μα παντού το κάναμε; Μα στην εξώπορτα;" τον ρώτησα κοκκινίζοντας απο ντροπή.
"Κοίτα φίλε, εγω δεν είμαι τοιούτος, οκ μαγκιά σου αλλά μείνε μακριά απο το κώλο μου" είπα, ενώ κοίταζα με την άκρη του μυαλού μου τον ημίγυμνο άντρα που κατα τα λεγόμενα του είχα πάρει χτες το βράδυ. Μα τι στο διάλο είχα πιεί; Πάντως ο τύπος είναι σκέτη κάυλα, μωρε λες να είμαι gay τελικά, και να μην το είχα πάρει χαμπάρι τελικά; Με αυτή την απορία ντυθηκά γρήγορα και άφησα τον άγνωστο ημίγυμνο άντρα να αναρωτιέται τι στο διάλο έπαθα, δεν είχα σκοπό να του απαντήσω, δεν ήξερα ούτε ο ίδιος άλλωστε. Έφυγα με ένα αυθόρμητο πονηρό χαμόγελο ικανοποίησης. Περπάταγα στο δρόμο και κοίταζα άντρες, αλλά με τελείως διαφορετικό τρόπο απ' οτι παλιότερα, τώρα τους ποθούσα, τους φανταζόμουν στα 4, στα όρθια, γυμνούς, ιδρωμένους.
Σλαπ, με σφάλιάρισα μήπως συνέλθω, δε γίνεται να είμαι τέτοια λυσσασμένη πουστάρα, δεν μπορεί να με καυλώνει η ιδέα ενός ιδρωμένου άντρα. Όσπου ξαφνικά περνάω έξω απο μια οικοδομή και τον βλέπω εκεί, ιδρωμένο, γραμμωμένο και έπαθα.

provato


Επιτάχυνα το βήμα μου για να αποφύγω τον πειρασμό… και άρχισα να σκέφτομαι ότι πιο αντικαυλωτικό μπορούσα για να ξεχαστώ. Σκέφτηκα τις εκπομπές του Λάκη Λαζόπουλου, σκέφτηκα την φάτσα της Άννας Βίσση, σκέφτηκα ένα φέρετρο γεμάτο κουτάβια… και έτσι κατάφερα να μου πέσει…
Ικανοποιημένος σήκωσα το κεφάλι. Απέναντι από το σημείο που στεκόμουν ήταν μία στάση λεωφορείου. 4-5 άτομα περίμεναν το λεωφορείο. Οι δύο από αυτούς άντρες. Ο πιο νέος από τους δύο… αχ, είχε το πουκάμισο ξεκούμπωτο στα πάνω κουμπιά. Από το άνοιγμα φαινόταν το δασύτριχο στέρνο. Φορούσε χρυσή αλυσίδα από την οποία κρεμόταν ένα μενταγιόν Candy Candy. Οι τρίχες στο στήθος, το ανοιχτό μπλε πουκάμισο, το μενταγιόν Candy Candy με τρέλαναν στην καύλα… Με τρέλαναν.
Αισθανόμουν λες και μέσα στο στομάχι μου είχε ανοίξει μία καταπακτή καύλας για άντρα και από μέσα έτρεχε ποτάμι η επιθυμία…
Με τα πολλά κατάφερα να φτάσω στο σπίτι – η μάνα μου με περίμενε στην κουζίνα.
«που ήσουν;» μου είπε όλο αγωνία. Είχε πάρει ύφος Ελένης Ζαφειρίου όταν της λένε ότι ο γιος της εκτελέστηκε από τους Γερμανούς. Με τσατίζει όταν παίρνει αυτό το ύφος…
«που να είμαι ρε μάνα… στο σπίτι ενός αγνώστου άντρα και πηδιόμασταν!!!» της είπα, και καλά υπερβολικό αστειάκι. Που να ήξερε ότι ήταν αλήθεια πέρα για πέρα…
«ναι καλά, δούλευέ με εσύ – εγώ φταίω που νοιάζομαι, που δεν μπορώ από την αγωνία να κοιμηθώ όταν λείπεις…Πως μπορείς να απαντάς στην αγάπη μου με τέτοια χυδαία αστεία…»
«ρε μαμά, τι θες να κάνω; είναι δυνατόν δηλαδή να με ρωτάς που ήμουν; μόνο και μόνο από αξιοπρέπεια και από σεβασμό προς εμένα, θα έπρεπε να την καταπνίγεις την ερώτηση… δηλαδή, έλεος, την προηγούμενη βδομάδα έκλεισα τα 47 και μου κάνεις έλεγχο;»
Η μάνα μου σηκώθηκε από το τραπέζι με ύφος και καλά θιγμένη… «Πάω να κοιμηθώ… και άλλη φορά αν ξαγρυπνήσω για σένα να με φτύσεις»
«ναι μαμά, ξέρω, ξέρω… και επίσης, όταν πεθάνεις να μην έρθω ούτε στον τάφο σου για να σου αφήσω λίγα λουλούδια, γιατί με τις πίκρες που σε έχω κεράσει θα σηκωθείς από το φέρετρο και θα με καταραστείς… ok, τα ξέρω όλα αυτά, τα ακούω συνέχεια, άντε τώρα να κοιμηθείς…»
Πήγα στο δωμάτιό μου… άναψα ένα τσιγάρο και βγήκα στο μπαλκόνι να το καπνίσω με την ησυχία μου…
Και τότε βλέπω μπροστά από την πολυκατοικία να στέκεται εκείνος. Ο άντρας στο σπίτι του οποίου ξύπνησα το ίδιο πρωί, γυμνός και καλογαμημένος.
Στο φως της ημέρας είχα την ευκαιρία να τον παρατηρήσω καλύτερα. Ήταν…

ammos sta malia mou

…ήταν μαζί με άλλους δύο που φορούσαν καμπαρτίνες και καπέλα. Το φως από την λάμπα φθορίου στο δρόμο δεν ήταν αρκετό για να ξεχωρίσω πρόσωπα. Μου κάνει νόημα να κατέβω. για να έρθει την ίδια μέρα , σκέφτηκα, κάτω από το σπίτι μου σημαίνει ότι γουστάρει πολύ. Η καρδιά μου άρχισε να χτυπάει σαν τρελή. Διέσχισα το σαλόνι στις μύτες των ποδιών μου. Δεν μπορούσα να περιμένω το ασανσέρ. Κατέβηκα απ’ τις σκάλες. Περνάω το δρόμο.
-γεια, λέω
-πάμε
-που πάμε; (Έχω ήδη αρχίσει να γκαυλώνω.) Ποιοι είναι οι φίλοι σου;
Ένας από αυτούς σηκώνει το γείσο του καπέλου του και μου λέει
-δεν έχουμε χρόνο θα τα πούμε στ’ αμάξι
Χριστέ μου ήταν ο λιακόπουλος. Ο ίδιος όπως τον βλέπω στην τηλεόραση. Φουλ τρίχα και αναψοκοκκινισμένος.
Θεέ μου σε ευχαριστώ, το μανάρι που ψώνισα χθες μου κανόνισε παρτούζα με τον λιακόπουλο, και δεν κρατιέται κιόλας.
Με αρπάζει ο τρίτος από το μπράτσο, έλληνας κούρος, σαν άγαλμα γυρνάει και μου λέει με μια καθησυχαστική φωνή
-έλα, μην φοβάσαι
Προχωρήσαμε λίγο και μπαίνουμε σε ένα VW με φιμέ τζάμια. Και τι να δω. Το αυτοκίνητο μέσα γεμάτο υπολογιστές, στο τιμόνι αντί το σήμα της VW, δύο αντικριστά έψιλον.
Ο Λιακόπουλος βγάζει ένα φάκελο και μου λέει
-Πετάς σε 1 ώρα, είναι όλα έτοιμα. Θα σε περιμένει ο Αρίσταρχος στο αεροδρόμιο. Από εκεί και πέρα αναλαμβάνουν αυτοί.
-Ποιος Αρίσταρχος; Πετάω για πού; Τι λέει ρε συ;
-Ηρέμησε θα σου εξηγήσω, μου απαντάει ο δικός μου. Ο κούρος πατάει γκάζι και με ιλιγγιώδη ταχύτητα μπαίνουμε στη αττική οδό.
-Ήρεμος είμαι μωρό μου, απλά δεν καταλαβαίνω τίποτα.
-Κοίτα, εχθές ….που ξέρεις.. και καταλήξαμε να…
-Ναι …άρχισα πάλι να ερεθίζομαι , καθώς μου έρχονταν οι εικόνες από τα χθεσινά, αλλά προσπαθούσα να το βγάλω από το μυαλό μου για να καταλάβω τι συμβαίνει
-Ε, κοίτα να.., εχθές που… ξέρεις…, ήταν μέρος του σχεδίου…
-Ποιου σχεδίου; Τι μου λες;
-Πες του για το τσιπακι, δεν έχουμε χρόνο… λέει ο Λιακόπουλος που όλη αυτή την ώρα κοίταζε μια το ρολόι του, και μία άνοιγε την Βύβλο έκλεινε τα μάτια του και μουρμούριζε.
-Ποιο τσιπάκι; Τι λέει αυτός; Θα μου εξηγήσεις επιτέλους; Τα έχω χάσει εντελώς
-Εχθές που σε …
-Που τον γαμούσες, αμάν ρε Κηδομένη πέστου επιτέλους, λέει ο Λιακόπουλος
-Καλά Κηδομένη σε λένε;
-Αυτό είναι το κωδικό μου όνομα…
-Από το κήδος που σημαίνει φροντίδα, φουσκώνει ο Λιακόπουλος. Και επειδή αυτός το λιβανίζει, θα σου πω εγώ. Εχθές στην ουσία εκείνος σε ψώνισε. Έκανε αυτό που έπρεπε. Μέχρι αύριο το τσιπάκι πρέπει να φτάσει στην Κένυα. Δεν είχαμε άλλο τρόπο να το περάσουμε. Όλοι εμείς είμαστε φακελωμένοι. Οι Ελοχίμ ελλοχεύουν παντού. Για αυτό σκεφτήκαμε αυτή την λύση. τον κώλο σου.
-Ποιοι Ελοχίμ; Τι εννοείς ότι έχω ένα τσιπάκι στον κώλο;!!!!
-Ήταν ο μόνος τρόπος, να σου το βάλει. Πάνω στο γαμήσι που θα χεις ανοίξει καλά. Είναι καλυμμένο με ένα υλικό που δεν ανιχνεύεται. Δεν πρέπει να φας και να χέσεις μέχρι να φτάσεις στον προορισμό.
-Στην Κένυα; Τρελαθήκατε;
-Ο καιρός γαρ εγγυς. Πρέπει να σταθείς στο ύψος σου σαν Έλληνας.
Ξαφνικά φρενάρουμε απότομα, είχαμε φτάσει στο αεροδρόμιο.
-Κατεβείτε γρήγορα, λέει ο κούρος.
Θα σε πάω μέχρι μέσα, λέει ο Κηδομένης. Ένιωθα μια τεράστια απογοήτευση. Δεν με ένοιαζε και αν καταστρέφονταν ο κόσμος όλος, γυρνάω και του λέω καθώς πλησιάζαμε στο τσεκ Ιν
-Καλά για σένα δεν σήμαιναν τίποτα τα χθεσινά; Όλα μέρος ενός σχεδίου; Απάντησε μου. Με έκανες να νιώσω ωραία χθες.
Ο κηδομένης, σκύβει, ακουμπάει το μέτωπο του στο δικό μου
-Να προσέχεις, πήγαινε τώρα
Έτσι βρέθηκα σε ένα αεροπλάνο, να πετάω για Κένυα, για να βρω έναν Αρίσταρχο, με τα ιδία ρούχα, την μυρωδιά του Κηδομένη πάνω, και ένα τσιπάκι στο κώλο. Έδεσα την ζώνη μου, το αεροπλάνο απογειώνεται ….

sikia

Η πτήση ήταν ατέλιωτη. Πεινούσα αλλά δε μπορούσα να φάω, οι εντολές ήταν ξεκάθαρες, μη φας και μη χέσεις μέχρι να φτάσεις στο προορισμό. Δίπλα μου στο αεροπλάνο καθόταν ένας αρρενωπός γυμνασμένος Αφρικανός. Του χαμογέλασα και εκείνος αμέσως μου ανταπέδωσε το χαμόγελο. -What is your name? του είπα με νάζι.-Gitonga, μου απάντησε εκείνος και το χαμόγελο του ανέδειξε πανέμορφα κατάλευκα δόντια. Είχε αμυγδαλωτά μάτια και το σοκολατί κορμί του μου προκαλούσε ρίγη. Τόσες ώρες ταξίδι χωρίς φαγητό και τουαλέτα αποφάσισα να ξεχάσω και τον Κηδομένη και το Λιακόπουλο και τους Ελοχίμ. Προσπάθησα να πνίξω το φόβο και να αφεθώ δίπλα στον Gitonga και να τον φλερτάρω.Μου είπε ότι ήταν όντως από την Κένυα και γύριζε στην πατρίδα του. Ήταν πολύ γοητευτικός. Με ρώτησε αν πήγαινα στη Κένυα για διακοπές. Που να του εξηγήσω για το Λιακόπουλο και το τσιπ στο κώλο, οπότε χαμογέλασα αινιγματικά και του είπα ότι ναι., θα μπορούσε κανείς να το πει και διακοπές. Μετά από μία ώρα η συζήτηση είχε προχωρήσει στα προσωπικά μας, οπότε αποφάσισα να του πω στα ίσα ότι είναι πολύ όμορφος άντρας. Εκείνος χαμογέλασε για άλλη μια φορά και με ρώτησε αν θέλω να με γαμήσει. Κοκίνισα, δε τον περίμενα να είναι τόσο ευθύς. Δεν ήξερα τι να πω, άρχισα να παίζω νευρικά με το περιοδικό μπροστά μου. -I know you want it! Μου απάντησε εκείνος πιάνοντας με από το μπράτσο. Νόμισα ότι θα λυποθυμήσω. Στραβοκατάπια.-I will fuck you like there is no tomorrow, συνέχισε εκείνος. Έβγαλα ένα χαρτομάντιλο από την τσέπη μου και άρχισα να σκουπίζω τον ιδρώτα που έσταζε από το μέτωπο μου.Ο Gitonga μου είπε να πάω στην τουαλέτα και να αφήσω τη πόρτα μισάνοιχτη. Είχα αναστατωθεί πολύ, αλλά υπάκουσα. Προχώρησα και μπήκα στην τουαλέτα του αεροπλάνου, και μετά από μισό λεπτό μπήκε μέσα και εκείνος. Η τουαλέτα ήταν πολύ στενή, εκείνος με γρήγορες κινήσεις με έβαλε να κάτσω στα γόνατα του. Κάναμε παθιασμένο σεξ ενώ δάγκωνα το πουκάμισο μου για να μην ουρλιάξω από ηδονή. Ο Gitonga με αργές και μεθοδικές κινήσεις για πολύ ώρα μου χάρισε πολλαπλούς οργασμούς. Και όταν τελίωσε, μου είπε να περιμένω να φύγει και να βγω μετά από λίγα λεπτά. Και έτσι έγινε. Όταν γύρισα στη θέση μου, είχε κλείσει τα μάτια και είχε βάλει το μαξιλάρι να κοιμηθεί. Αχ το χρυσό μου, σκέφτηκα, εξαντλήθηκε.Καθώς το αεροπλάνο προσγειώθηκε, συνειδητοποίησα ότι θα με περίμεναν άνθρωποι του Λιακόπουλου να παραλάβουν το τσιπ. Και έτσι έγινε. Βγήκαμε από το αεροπλάνο, δε πρόλαβα στον πανικό να πω ένα αντίο στον Gitonga και στην έξοδο περίμενε ένας τύπος με καπαρντίνα που είχε ένα καρτελάκι με το όνομα μου. Τον πλησίασα και πριν καν προλάβω να πω κάτι, μου είπε στα ελληνικά, μη μιλάς, πάμε κατευθείαν σε μυστική τοποθεσία να σου αφαιρέσουμε το τσιπ.
-Ο Αρίσταρχος είστε? ρώτησα εγώ και εκείνος μου απάντησε
-Σκάσε!?. Όλα έγιναν σε λίγα λεπτά, μπήκα σε μια μαύρη λιμουζίνα που μας οδήγησε σε ένα τσιμεντένιο κτίριο στη μέση του πουθενά. Τύποι με χειρουργικές μάσκες με έβαλαν να ξεβρακωθώ για να μου αφαιρέσουν το τσιπ. -Που είναι το τσιπ? Δεν είναι εδώ?? άκουσα τον ένα να λέει όσο εγώ είχα σκύψει και ένιωθα τον τύπο να μου χώνει ένα μακρύ εργαλείο με φακό.-Ψάξε καλά. απάντησε αγχωμένος ο άλλος.-Μήπως πήγες τουαλέτα? με ρώτησε ο πρώτος δίνοντας μου μια σφαλιάρα.-Όχι καλέ και κοντεύω να σκάσω, απάντησα. Ούτε έφαγα τίποτε.-Και τότε που πήγε το μικροτσίπ?? ρώτησε ο δεύτερος.-Α να σας πω, δε νομίζω να έχει σχέση με το θέμα μας, αλλά να, γνώρισα ένα τύπο στο αεροπλάνο και καταλαβαίνετε, πάνω στο πάθος της στιγμής.-Τι? Σε γάμησε??-Nαι, τον λέγανε Gitonga και ήταν ένας θεός.-Μωρή ηλίθια, σου απέσπασε το τσιπ. Βαλτός θα ήταν σίγουρα.Ξαφνικά άλλοι τύποι άρχισαν να εμφανίζονται, κινητά να χτυπάνε, κόσμος να πηγαίνει και να έρχεται.-Μπορώ να φορέσω το παντελόνι μου?? ρώτησα τρομαγμένα.-Πρέπει να μας οδηγήσεις σε αυτόν που σου πήρε το τσιπ. Αν το τσιπ δε βρεθεί, την έχεις βάψει!

pavlos

Θεέ μου τι όνειρο, τι εφιάλτης ήταν αυτός!!!
Δεν θα φάω ποτέ ξανά το βράδυ, δεν θα ξανακοιμηθώ ποτέ ξανά με ανοιχτή την τηλεόραση. Δεν θα ξαναδιαβάσω ποτέ τα βιβλία του Λιακόπουλου.
Αλλά και τι γαμήσι ήταν αυτό.
Άραγε πόσο καιρό έχω να καλογαμηθώ. Πόσο καιρό έχω να πάρω μια μεγάλη μπάρα. Κάτι πρέπει να κάνω. Όλο τα ίδια και τα ίδια.
Στα μπαρ οι ίδιες φάτσες. Τρελές, παρφουμαρισμένες, ανοργασμικές.
Στις πιάτσες χειρότερα. Κάθε γριά που είχε να δει πούτσο από το 1912, θυμήθηκε να κατέβει για ψώνισμα. Στο ίντερνετ δεν το συζητώ. Εκεί να δεις χάλι. Πας για να γαμηθείς η γυναίκα, τοπ και άκτιβ σου λέει ο άλλος και μόλις ξαπλώσει ανοίγει τα πόδια σαν βεντάλια. Μα δεν έχουν τσίπα καθόλου πάνω τους; Όλοι ολίγον μελανζέ σε αυτή την πόλη;
Θεέ μου σε τι κόσμο με έφερες. Που είναι αυτά που βλέπω στα περιοδικά; Που είναι αυτά που βλέπω στην τηλεόραση; Που σκατά βρίσκονται;
Τι ζητάω; Ούτε πλούτη, ούτε μεγαλεία. Ένα καλό γαμησάκι. Άγιε μου Φανούρη, φανέρωσέ τον. Κι εγώ πίτα για δώδεκα άτομα θα φτιάξω.
- Πάλι άργησες!
- Ξέρετε δεν έπαιρνε μπροστά το αυτοκίνητο.
- 4η φορά μέσα στον μήνα. Την επόμενη φορά από το λογιστήριο.
Ζω ένα δράμα, σχόλασα στις 8. Για υπερωρίες κουβέντα. Στην υπερωρία είμαστε στελέχη, στην πρωινή κάρτα εργάτες. Ας μην το αναλύσω.
Πάω για φαγητό. Με έχουν καλέσει σε ένα νέο σούπερ φαγάδικο στο Αιγάλεω. Η πιο trendy περιοχή του λεκανοπεδίου. Ευτυχώς έχουμε κάνει κράτηση, πριν από δύο μήνες.
Μπαίνω μέσα. Όλη η καλή κοινωνία είναι μαζεμένη. Το εστιατόριο έχει μορφή οικοδομής, με τις σκαλωσιές για τραπεζοκαθίσματα. Οι σερβιτόροι - τσόλια με φόρμες, φανελάκια και αξύριστοι, με σοβάδες πάνω στα κορμιά τους. Αυτό δεν είναι εστιατόριο. Είναι να σου κόβεται η όρεξη και να σου ανοίγουν τα πόδια. Αχ και πεινάω τόσο.
- Τι αντρολίβαδο είναι εδώ.
- Σκάσε μας ακούνε
- Γιατί; Έχουμε να φοβηθούμε τίποτα;
- Όχι, αλλά να δεν κάνει.
- Να πηγαίναμε στα μπακαλιαράκια τότε.
- Καλά αγαμήτου είσαι ακόμα;
- Αφού πλέον όταν με ρωτάνε που μένω λέω αγαμήτου και απάρτου γωνία, απέναντι από το sex shop.
- Αχ κακόμοιρα, και γιατί δεν καλείς ένα boy;
- Από τότε που είδα το Richard να κάνει το ζιγκολό δεν μπορώ τίποτα λιγότερο.
- Απαπα. Καλέ αυτός δεν έχει πεθάνει;
- Σκάσε είναι μόνο 75 και κούκλος ακόμα.
- Η επιστήμη. Αχ νάχει καλό.
- Ναι!!!!
Ήρθαμε, είδαμε, φάγαμε, φύγαμε. Γαμήσαμε πάλι για απόψε. Άντε στην μοναξιά μας πάλι.
- Φτου σου γαμώτο. Έμεινα από αυτοκίνητο
- Πάρε ταξί.
- Ναι αυτό θα κάνω. Λοιπόν αγόρια φιλούμπες. Μιλάμε αύριο.
- Άντε και που ξέρεις μπορεί να σου κάτσει ο ταξιτζής.
- Με την γκαντεμιά που με δέρνει ούτε ο χάρος δεν μου κάθεται απόψε.
Τρία τέταρτα περίμενα. Η ώρα είχε πάει 2. Πάλι θα αργήσω αύριο. Ταξί πουθενά. Με τα καινούργια μέτρα απαγόρευσης κυκλοφορίας, δράμα η πόλη.
Με τα πόδια με βλέπω να το κόβω.
Είπαμε γκαντεμιά στο γαμήσι, γκαντεμιά και στο ταξί!!!! Θα πάω αύριο στην εκκλησία. Να με διαβάσουν. Δεν μπορεί.
- Τι περιμένει το αγόρι;
- .
- Τόσο απαρατήρητος πέρασα;
- Α, τι γίνεται είσαι ο .
- Ναι ο σερβιτόρος.
- Δεν σε κατάλαβα με αυτά τα ρούχα.
- Ναι άλλος άνθρωπος. Περιμένεις κάτι;
- Χάλασε το αυτοκίνητο και περιμένω για ταξί.
- Τέτοια ώρα; Και με την απαγόρευση κυκλοφορίας; Που μένεις, να σε πάω.
- Μακριά, έξω από την Αθήνα στον Βαρνάβα.
- Βλέπω σε όμορφη συνοικία μένεις. Αν με κεράσεις καφέ, θα σε πάω.
- Φύγαμε.
Φτάσαμε σπίτι.
- Ποτό ή καφέ;
- Αν πιω καφέ θα φύγω, αν βάλεις ποτό θα μείνω εδώ.
Του έβαλα ένα ουίσκι με πάγο και λίγες σταγόνες βότκα.
Γδύθηκε, το κορμί του ο παράδεισος. Λες να άλλαξε το γούρι;
Ξάπλωσε. Κάθισα πάνω του. Μέσα μου βαθειά. Την ώρα που τέλειωνα έγειρα πάνω του.
Αισθάνθηκα τα χείλη του καυτά στον λαιμό μου. Τα δόντια του τρύπησαν στις φλέβες μου. Πριν προλάβω να αντιδράσω λιποθύμησα. Μια λέξη ήρθε στο μυαλό μου.
ΜΕΤΑΛΛΑΓΜΕΝΟΣ .

BigDJ

Ξύπνησα πανικόβλητος ιδρωμένος και μες τα αίματα στο κρεβάτι ''της ηδονής'' που η μαλακία στον εγκέφαλο με έκανε να πληρώσω πολύ ακριβά. Αμ πως...Θα στραβωνότανε ποτέ τσόλι για να το χάλω εγώ? Έτσι ειναι αυτά. Μες την παραζάλη μου ακούω ήχο απο νερό. ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΦΥΓΕΙ ΗΤΑΝ ΑΚΟΜΑ ΕΚΕΙ και μάλιστα στο ντούς να ξεπλένει το αίμα μου και τα σπέρματα μας σαν να μην είχε συμβεί τίποτε. Παρέλυσα. Το αίμα στο κορμί μου ήταν πιο ζεστό και δυνατό από ποτέ. Εκείνη την ίδια στιγμή άκουσα το νερό να σταματά. Έπεσα στο πλάι κάτω από το κρεβάτι και άρχισα μανιασμένα να ψάχνω στο κομοδίνο κάτι που θα μπορούσε να με βοηθήσει..να με βγάλει από κει και να σωθώ. ΚΥ, ΔΟΝΗΤΕΣ, JOCKSTRAPS, COCKRINGS, διάφορες σκισμένες σελίδες τηλεφωνικού καταλόγου κιτρινισμένες απο την πολυκαιρία και ενα...BUTTPLAG!!! Γύρω στα 50 εκατοστά ύψος 25 πάχος και με μια μυτερή κορφή! (Αυτό θα ήταν χρήσιμο στις φιλενάδες σκέφτηκα αστραπιαία-Πόσο κουλή είσαι που κάθεσαι και καλιαρντεύεις με τον εαύτο σου τέτοιες ώρες εκέφτηκα στο καπάκι και επανήλθα.) Την ώρα που το κρατούσα στο χέρι μου τον άκουσα να μπαίνει στο δωμάτιο. Πηδάω αυτόματα πάνω στο κρεβάτι και κάνω οτι είμαι κουλουριασμένος στα πλάγια κρατώντας το μπάτπλαγκ με το άλλο χέρι ριγμένο στα πλάγια του κρεβατιού. Τον νιώθω που έρχεται απο πίσω μου και νιώθω κάτι τραχύ και άγριο να ακουμπά την πλάτη μου που έτσουζε...Γυρνάω και βλέπω τον διάβολο τον ίδιο με το θανατερό κορμί και τα πύρινα μάτια να με κοιτάει φιλήδονα και να μου λέει με μια βαρία και βρωμερή φωνή...''Πάμε άλλο ένα γύρο καυλα μου σατανική''? Με μια απότομη κίνηση του χώνω το buttplug βαθιά στην καρδιά. Έβγαλε μια κραύγη πολλαπλών οδυνηρών οργασμών. Αμέσως εγω...

Apsou

...πετάχτηκα όπως-όπως απ' το κρεβάτι, άρπαξα στο χέρι 2-3 πανιά που έμοιαζαν για ρούχα και βγήκα τρέχοντας απ' το δωμάτιο! Τον άκουγα ακόμα να βογκάει ( "ήμαρτον, γιατί να μην πεθαίνουν εύκολα οι κακοί τύποι;;;") και να ουρλιάζει πως θα με εκδικηθεί. Ε, ότι είχαμε να πούμε το είχαμε πει, το τηλέφωνο του δε νομίζω να το χρειαζόμουν, ...άρα(;) ήταν κατάλληλη η στιγμή να φύγω!!! Βγαίνοντας απ' το σπίτι θυμήθηκα πως είμαι ακόμα τσίτσιδος και κρύφτηκα πίσω από ένα θάμνο να ντυθώ. Έβαλα το t-shirt... έβαλα και το πουκάμισο... έβαλα και το σακάκι...! "Μπράβο Μαλάκα! Ένα παντελόνι δεν μπόρεσες να πάρεις... " μουτζώθηκα... Δεν υπήρχε περίπτωση αν γυρίσω πίσω...!!!Ας έμενα έτσι...απ' τη μέση και πάνω ντυμμένος σαν κρεμμύδι και από κάτω να πετάει η ρίζα...Αποφιασισμένος πως τίποτα δε θα με πτοήσει, εριξα ένα συνωμοτικό βλέμμα δεξιά κι αριστερά. Άδειος ο δρόμος. "Καλό αυτό!!!" Έριξα το σακάκι σαν ποδιά να καλυφθώ όπως-όπως (τουλάχιστον τα απόκρυφα μου), και άρχισα να τρέχω από θάμνο σε θάμνο για να απομακρυνθώ όσο γίνεται από το σπίτι. Είχα κολώσει να κάνω και γυμνισμό το καλοκαίρι και ο κώλος μου φωσφόριζε σα φανάρι... Τι το θελά κι εγώ;;; Και εκεί που έχω μπουκάρει σε μια αυλή και είμαι έτοιμος να περάσω μια εξώπορτα.. Νιώθω ένα ταπ-ταπ στον ώμο... Τινάζομαι πανικόβλητος(ναι, πανικοβάλομαι συχνά όπως έχει φανεί στη μέχρι τώρα ιστορία), γυρίζω και τι να δω; Έναν τυπάκο με κόκκινο φούτερ και κόκκινο jockey καπελάκι να κρατάει ένα κόκκινο κουτί...- Σας έφερα την πίτσα- Μα...μα δεν παρήγγειλα πίτσα...- Ε, τότε κάτσε να σε γαμήσω!!!Όχι ρε πούστη, αυτό μου έλειπε... Ένας πιτσαδόρος που βλέπει Γκουζγκούνη...!!!Ε τι να έκανα;...

Moodygirl


Κάθησα και έφαγα την Πίτσα απο τη Βιλγαριά όπου ι βάλε ου.Και εκείνη την ώρα αφού η ηδόνη μου είχε χτυπήσει ζενίθ( picture this: o πιτσότεκνος με παίρνει ενώ μπουκώνω ένα κομμάτι πίτσα), τι βλέπω μπροστά μου?Toν τύπο που είχα αφήσει στο διαμέρισμα να κρατάει έναν γιγαντιαίο δονητή.Με μια αστραπιαία κίνηση αρπάζω το δονητή του τον καρφώνω στο μάτι. Εκείνος πέφτει στο πάτωμα και αιμοραγεί. Ο πιτσότεκνος εντωμεταξύ έντρομος παθαίνει ένα ταράκουλο και σφηνώνει στα ενδότερα μου. Οπότε το τρενάκι τώρα πρέπει να τρέξει γυμνό στους δρόμους να αποφύγει τον ημιλυπόθυμο εξαγριωμένο.
Ευτυχώς εκείνη την ώρα πέρναει ένας νταλικέρης που χαρούμενος που έληξε η απεργία πηγαίνει με 300 και μας παρασέρνει.
Έτσι λοιπόν, άγιε Πέτρο πιστευω οτι έγω πρέπει να πάω παράδεισο και όχι ο μαλάκας ο νταλικέρης ότι και να λέει.

THE END

Είσαι μαλακας....

Δεν σου έχω πει οτι δεν είναι ευγενικό να μην δίνεις σημασία στα βιντεάκια που ανεβάζει ενας μπλογκερ;

Θα έπρεπε να ντρέπεσαι.

Εισαι ενα τίποτα.

Με απογοήτευσες.

Δεν θέλω να σε ξέρω πια.

Με ακούς ρε;

Εεεεεε;;;;

Αλλά μια και είσαι τοοοοοοοοοσοοοο περιεργος ειναι το 13th απο The cure