the unknown

Σήμερα το πρωϊ ξύπνησα από ένα χτύπημα του κινητού, βλέπω απόκρυψη, το σηκώνω και ακούω "Bάλε slimane, κράνος και κατέβα". Δεν αντιστάθηκα καθόλου σε αυτά που μου είπε, δεν τον ήξερα, δεν το είχα δει ποτέ στην ζωή μου, αλλά ποιος μπορεί να αντισταθεί στην αδρεναλίνη του αγνώστου.

Από ένα ακουστικό ipod ο καθένας ακούγαμε την Karin των knife να τραγουδάει rock classics on the radio to clear our minds. Φτάσαμε κάποια στιγμή σε ένα μικρό λιμανάκι περιμένοντας ένα μικρό πλοίο να μας πάει στο πιο όμορφο νησάκι, την ελαφόνησο.

Κάπου στην σκηνή, μπροστά απο την φωτιά, χωμένοι στους αμμόλοφους με φόντο τους κέδρους τον κοιτάζω και πριν δω το πρόσωπο του χωρίς κράνος για πρώτη φορά, ξύπνησα....