Κυριακή 29 Νοεμβρίου 2009
Δευτέρα 9 Νοεμβρίου 2009
pride & prejudice
Δύο λέξεις που διαφέρουν πάρα πολύ μεταξύ τους, οι οποίες όμως είναι σαν το γιν και το γιανγκ, συμπληρώνει η μια την άλλη, και συνυπάρχουν στην κοινωνία μας. Πάρτε σαν παράδειγμα τον περήφανο "κλάδο" των ομοφυλοφίλων της Ελλάδος, γιατί νομίζω οτι είμαστε το τέλειο παράδειγμα της συνύπαρξης αυτών των δύο εννοιών.
Από τη μία όλοι ξέρουμε οτι οι Έλληνες ομοφυλόφιλοι είμαστε οι πιο περήφανοι κρυφοί πούστηδες που πατάνε σε αυτή την γη. Είμαστε τόσο καλά με τον εαυτό μας, και τόσο περήφανοι, που έχουμε ξεπεράσει το στάδιο coming out γιατί πολύ απλά δεν αφορά κανέναν τι κάνω στην ζωή μου και στο κρεβάτι μου, οπότε δεν υπάρχει κανένας ακριβώς λόγος να λογοδοτήσω σε φίλους και οικογένεια. Απο την άλλη είμαστε πολύ περήφανοι να βγάζουμε τσάρκα το σώμα μας, τον πούτσο και κώλο μας, προς αναζήτηση κάποιου αντίστοιχου με μας άντρα. Η περηφάνια μας δεν επιτρέπει παρελάσεις και συμπεριφορές ανάρμοστες στο προφίλ του Έλληνα ομοφυλόφιλου, διότι τα pride είναι για "κραγμένες" και για όσους θέλουν να ψωνίζονται σε daylight συνθήκες και όχι στα σκοτεινά στέκια.
Και από την άλλη έχουμε την προκατάληψη, με απλά λόγια την απομάκρυνση και αποφυγή ανθρώπων που δεν πληρούν τα όρια που έχουμε βάλει στο προφιλ του romeo. Όλοι φαντάζομαι έχουμε δει ατάκες τυ στυλ "arren 4 same, oxi kragmenes klp xenerono". Έχω αρχίσει να νιώθω οτι όποιος νιώθει ο εαυτός του, και εκφράζει την σεξουαλικότητα του όπως ο ίδιος επιθυμεί, είναι για την κοινωνία αλλά και για τους ομοφυλοφίλους ένα μείασμα και ντροπή. Προφανώς τέτοιου είδους συμπεριφορές πληγώνουν την περηφάνια μας.
Κάποτε μου είπαν "Μ'αρέσει που είσαι gay νορμάλ και όχι κραγμένος" θα προτιμούσα να αρέσω περισότερο επειδή είμαι εγώ!!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
