momento aburrido

πο πο
σε τι σημείο έφτασα ρε πούστη μου.
Μαλλον δεν είμαι πολύ καλά.
Είναι Σάββατο, αν και έκανα υπέρβαση και βγήκα απο το σπίτι και πηγα στην bienale ( Απιστευτη έκθεση βαριεμαι να αναλύσω αλλά ήταν απλα τέλεια..... αν και τα περισσοτερα visuals ήταν δηθενιες ήταν φοβερη και βοήθησε και ο χωρος πολυ).... τι έλεγα;
Τεσπα γύρισα σπίτι και έχω μια απίστευτη μελαγχολία βαρεμάρα. Η κολητή μου με βρίζει έχω να την δω 2 βδομάδες, την άλλη Κυριακή φευγει για Μιλάνο και θα την ξαναδώ Χ-mass και με παρακαλάει να βγούμε και γω σκέτη ρούχλα.
Στο μου-σου-νου κανένας να μιλήσω. Στα μπλογκακια κανένας. Ακούω και την συλογή strength of whispers του Παπασπυρόπουλου, φυσάει, καπνίζω σα πούστης.
Χαλια εεε;;;
Τι να φταίει;
Έχω να κάνω σεξ 4 μήνες, έχει και αυτο την σημασία του......
Θέλω να αλλάξω παραστάσεις....
Να φύγω για λίγο...
Να γνωρίσω κόσμο....
Να ξεβαρεθώ..
Υπάρχει κανείς να με ακούει τώρα;
Απελπισία είμαι........
Θα δω "Γυναίκες σε πρόθυρα νευρικής κρίσης" του Αλμοδόβαρ, σε λίγο μπας και η μιζέρια των άλλων με κάνει να νιώσω καλύτερα........
Θα γράψω και κανα επεισόδιο της Marias la del bario teras μπας και περάσει το πιο μιζερο Σαββατο της ζωής μου......

Αμα μιζεριάζει κανείς αυτη τη στιγμη ας μπει στο μου σου νου να το κανω χειρότερα....

Αντε καλό ξημέρωμα να χω......

ΥΓ dont panic οσοι δε με έχετε χεσμένο αυριο στη τρελή χαρά θα είμαι as always...