Milan 2007

Μπαίνοντας στο αεροπλάνο το Σάββατο σκέφτηκα "Δεν έχω ξαναπετάξει χειμώνα και με τόση κακοκαιρία ξανα.
Καθώς απογειωνόμασταν στο i pod άκουγα "Give me wings, now i stuck on the ground" των Booth and the bad angels σε remix απο Archive. Το αεροπλάνο κούναγε τρομερά, και βάζω στοίχημα οτι οι περισσοτεροι μέσα όπως και γω νομίζαμε οτι η καρδιά μας θα κολήσει στην οροφη απο τα πολλα ταράγματα.
Αλλά όταν περάσαμε πάνω απο τα σύνεφα που δίναν στην Αθήνα μια γλυκιά μουντάδα και ένιωθα τον Ηλιο να μου καίει το πρόσωπο αποζημιώθηκα. Η απόλυτη ηρεμία μετά, ο ζεστός ήλιος και απο κάτω σου ένας τεράστιος αγρός απο σύνεφα έτοιμα να προσπαθήσεις να τα πιάσεις και να νιώσεις την απαλότητα τους. Ήθελα απλά να ξαπλώσω στα σύνεφα και με τα πόδια και χέρια να σχηματίσω εναν άγγελο. Δεν θέλω να ακουστώ καταθλιπτικός και χαζορομαντικογλιτσομαλακας, αλλά ήταν τόσο όμορφα που ευχήθηκα να είναι και ο θάνατος κάπως έτσι, μια απογείωση που απο την μουντάδα της πόλης σε μεταφέρει στους ηλιόλουστους συνεφό-αγρούς του ουρανού. Και αν δεν είναι έτσι ο θάνατος τότε σίγουρα είναι η γαλήνη.

Και μετά απο τις σαχλαμάρες μου ας περάσουμε στο ψητό.

DAY 1 Milan-Linate aeroporto.

O Θεός να το κάνει είναι τόσο μικρό που ο σταθμός Λαρίσης μοιάζει θεόρατος. Αφου πήρα ενα λεωφορείο θα συναντουσα την Α. στο stazione centrale έναν απο τους πολλούς σιδ. σταθμούς του Μιλάνο, ο οποίος είχα ακούσει οτι είναι πολύ ωραίος.
Ναι αλλά δεν μου είχαν πει οτι είναι ΤΕΡΑΣΤΙΟΣ στεκόμουν με δέος σε έναν σιδ. στθμό απίστευτης ομορφιάς και όγκο που μονο με το αεροδρόμιο μας μπορεί να συγκριθεί.

Ενώ κοίταζα σα μαλάκας βλέπω την Α. να τρέχει κατα πάνω μου να με αγγαλιαζει και μετά να κάνουμε σα μαλακισμένα. Εγώ ακόμα τρομοκρατημένος απο το μέγεθος του Stat. Centrale η Α. διψασμένη για νέα μου και νέα της μπαίνουμε στο metro το οποίο είναι περιεργα όμορφο, σε κάποια σημεία κιτς αλλα σίγουρα πολύ underground κυριολεκτικά και μεταφορικά, μετά πήραμε και ενα μικρό λεωφορείο το 44 για το οποίο συναίχεια λέγαμε "Αχ πόσο το αγαπαμε αυτο το λεωφοριάκι που ΠΑΝΤΑ έρχεται" και φτάνουμε στο σπιτάκι της Α. ένα loft στα περίχωρα του Μιλάνο.

Πανέμορφο, για να μην ξεχειλώνω το ποστ μετά πήγαμε Duomo φτάνοντας και βγαίνοντας απο το Μετρο παθαίνω 2ο σοκ αντικρύζοντας την πιο μεγάλη καθολική εκκλησία του κόσμου, χαζεμένος εγώ ακόμα κοιτόντας σα μαλακας η Α. μου έδωσε το 3ο ανευρισμα δώρο λέγοντας μου οτι στο μουσείο μοντερνας τεχνης στην duomo έχει έκθεση και την ιστορία της Vivienne Westwood εεε εκεί τα χάσα και Μιλάνο και V. Westwood.......

πήγαμε στην έκθεση πηρα και ενα pin σημα κατατεθέν της το οποίο δεν αποχωρίζομαι ποτέ. Μετά την έκθεση κάναμε το αυτονόητο.

Shopping.

Και άλλο shopping.
Mετά πήγαμε για aperitivo στο Μιλάνο στις 7 στα bars βγάζουν απίστευτο μπουφε και με ένα ποτο τρως όσο θες. (παρένθεση ολα αυτα στο πουτσοκρυο γιατι το μεγαλύτερο bar ήταν όσο το Ινοτεκα).

Αφού είχα το μικρό μου σουξέ εκεί πήγαμε να ετοιμαστούμε για την βραδυνή μας έξοδο.

Που λέτε πήγαμε στο corso como την upper class περιοχή για την Μιλανέζικη νεολαία, φτάσαμε στο hot spot του Μιλάνο το Lumina luminati or whatever ένα μετριο κλαμπ με μετρια μουσική house tech italian bullshit στο οποίο δεν επιτρέπεται το κάπνισμα (όπως σε ολο το Μιλάνο) και σερβίραν ποτα μεχρι τις 2. Αν είναι ποτε δυνατόν, τεσπα αυτο ηταν το μονο μαυρο σημείο στο ταξίδη μου.

Day 2 Milan-Shopping

Τπτ άλλο δεν έγινε αυτή την μέρα, ψώνια ψωνια ενα apperitivo και πιτσα και μακαροναδες στο μοναδικό μερος που μπορείς να καπνίσεις χωρις να τον εχεις δαγκώσει απο το ψωλοκρυο.

Day 3 Milan Duomo-Shopping-DaVinci-Athens

Αφού ξύπνησα και η Α. πήγε στη σχολή ήταν ευκαιρία να γυρίσω χωρίς της γκρίνια της, πήγα στο μουσείο του DaVinci και ήταν κλειστο, ξενέρα τρελή οπότε τι να έκανα ο καημένος;
Shopping.....
Και μετά ανεβηκα στην οροφη της εκκλησιας του Duomo.

Απλά Δέος η θέα σου κόβει την ανάσα....

ΥΓ Σιγα το ντύσιμο οι Μιλανεζες, nothing special απλως όλες μα όλες έχουν πάνω τους κάτι απο L. Vuiton, Prada, Gucci. Οι Μιλάνεζοι, απλά προσκυνώ, οι πιο ωραίοι άντρες, απίστευτο στυλ και ντύσιμο. Θεοι

Ουφ με λίγα λόγια πρέπει να πάτε, πανεμορφη πόλη με τρελή νεολαία καθόλου δήθεν, με γούστο και απίστευτο vibe.

ΚΑΙ ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΑΓΟΡΑ.......

Μετακομοίζω ΤΩΡΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ

Η περίφημη Λααααα λαλαλα λαλαλαλα σκάααααααλαλαλαλαλλαααααααααα του Μιιιιιιιιιιιιιιιλαλαλαλλαανοοοοοοο

Ανατριχίλα λέμε αυτη η duomo........

Στο Μιλάνο μπορείς να νοικιάσεις ενα απο τα παλια τραμ και να το κάνεις ότι θες, απο πάρτυ μεχρι δείπνο και όλα αυτα ενω σε γυρνάει μεσα στο Μιλάνο (ερώτηση δικιά μου σε Μιλανέζο.. "Και μπορώ να κάνω ότι θέλω; " Si μου απαντάει "Kαι παρτούζα???" Εεε τα θελε ο κωλος του, και τελικα οχι παρτουζα στο τραμ δε μπορεις να κανεις...μερντα...

Ουφ δε μπορω να θυμηθώ τπτ άλλο, όσοι τυχεροί θα μάθετε απο κοντά περισσότερες λεπτομέρειες........

Αντε να δω ποτε θα ξαναρθω στα καλα μου, γιατι ακομα ταξιδευω εγω.......