my sweetest lullaby

Της χρωστάω πολλά, με έχει νανουρίσει άπειρες φορές. Με έχει βοηθήσει να κλάψω στιγμές που το χρειαζόμουν αλλά δεν μου έβγαινε. Οταν το πρωτοάκουσα ήμουν τόσο μικρός που δεν καταλάβαινα τί μου έλεγε, αλλα σίγουρα μου γαργάλαγε κάτι στην καρδιά.

Η μελωδία αυτου του τραγουδιού της με άφηνε απαλά να αποκοιμηθώ, και να νιώθω μια ζεστασιά και μια θαλπωρή λες και ήμουν χωμένος στην αγκαλιά της μάνας μου. Ήθελα να καταλάβω ήμουν δεν ήμουν 8 αλλά δεν μπορούσα. Είχα μάθει μόνο και σιγοτραγούδαγα "little fish, big fish swimming in the water" χωρίς και πάλι να καταλαβαίνω.

Κάθε βράδυ με νανούριζε η γλυκειά αυτή μελωδία, μεχρι που το κασσετοφωνάκι μου έφαγε την κασσέτα, δεν εχω ξανακλάψει τόσο πολύ στην ζωή μου. Ήμουν απαρηγόρητος, ένιωθα σαν να είχα χάσει τον πιο κοντινο μου άνθρωπο, και δεν ήξερα που να τον βρώ. Δεν είχα στοιχεία, ούτε τιτλο, ούτε τραγουδίστρια. Για μέρες δεν μπορούσα να κοιμηθώ, δεν είχα την γλυκειά της φωνή να με παρασέρνει στο γαλήνιο ποτάμι που κολυμπάνε τα ψάρια που κοιμήσαν την κόρη της.

Μπορεί να μην είναι απο τις αγαπημένες μου ερμηνευτριες αλλά έχει μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου, έμαθα Αγγλικά, έμαθα την ιστορία του τραγουδιού και έκλαψα ακόμα περισσότερο, και κλαίω ακόμα όταν το ακούω. Είναι γεμάτο θλίψη αυτό το τραγούδι, αλλά έχει εναν περίεργο τρόπο να μοιάζει με το πιο γλυκό νανούρισμα που έχει τραγουδήσει μια μάνα για το παιδί της.

and now i moan

and now i holler

she'll never know

just what i found

Για μια ακόμη φορά ζητώ συγνώμη για ορθογραφικά και ασάφειες αλλά τέτοια κείμενα μου βγαίνουν και αμα προσπαθήσω να τα διορθώσω θα χάσουν την ειλικρίνια τους. Ασε που δεν εχω word.....This is what you get.....